Ray Chandler R.I.P.

 

Zastanawialiście się kiedyś kto był pierwszym promotorem hip hopowym w historii ? Kto był pierwszym managerem ? Choć tytuł pierwszeństwa jest dość pejoratywny, ciężko przypisywać palmę pierwszeństwa gdy mowa o czasach, w których cały świat ograniczał się do kilku ulic, ewentualnie jednej dzielnicy.

Niemniej jednak Ray Chandler jest określany pierwszym hip hopowym promotorem w historii. Oto jego krótka historia.

Na początku lat 70-tych należał - z ramienia gabinetu burmistrza Nowego Jorku - do zadaniowej grupy ds. gangów. Posiadał charyzmę i stał się w oczach członków gangu autorytetem. Wielu z nich przekonał do porzucenia ulicznego życia i podążania drogą edukacji, spełniania marzeń. W ten sposób uratował życie wielu z nich.

W południowym Bronksie stworzył świetlicę, miejsce spotkań dla młodzieży, gdzie mogli się spotykać i realizować swoje pasje i zainteresowania - The Black Door. W tym miejscu odbywały się również jakże popularne w tamtym czasie hip hopowe jamy. Na tej bazie Ray został menadżerem Grandmaster Flash & the Furious Five.

Poza organizacją koncertów tejże legendarnej hip hopowej grupy - na starych plakatach można zauważyć napis The Black Door Production - poszedł o krok dalej celem umożliwienia rozwoju nastolatków. Odwiedzając szkoły średnie, zachęcał ich do organizacji przeglądów rapowych i tanecznych talentów. Tłumaczył w jaki sposób, można na tym zarobić. Zatrudniał rapowych wykonawców a część zarobionych pieniędzy przeznaczał na wsparcie programów sportowych i muzycznych. 

Trudno dzisiaj ocenić jak wielu późniejszych twórców zostało zainspirowanych tymi konkursami, jednak bez cienia wątpliwości wpływ Raya na popularyzację hip hopu w tamtym czasie, był wielki.

Otrzymał wiele nagród za wspieranie publicznego systemu edukacji.

W 1978 roku w trakcie koncertu w Harlemie poznał MC Charlie Rock'a z Harlem World Crew. Zostali muzycznymi partnerami. W roku 1994 wspólnie powołali do życia Heart & Soul Productions, promując klasyczną muzykę soul. 

Około rok przed śmiercią Rya skontaktowałem się z jego współpracownikami, celem zrobienia wywiadu. Niestety mimo odpowiedzi, nie doszedł on do skutku. 

Raymond Chandler zmarł 3 marca 2022 roku.

Między faktem a teorią spiskową.

Jakiś czas temu w podczas obchodów 49-tych urodzin hip hopu, pozwoliłem sobie skomentować post jednego z polskich dziennikarzy muzycznych. Nie zgadzam się z powszechnie panującą teorią o narodzinach hip hopu podczas imprezy urodzinowej siostry Dj Kool Herca.  Uważam, że elementy hip hopu były już obecne i i uskuteczniane wcześniej. Uważam, znaczy że posiadam informację o tym świadczące. 

W zarzutach w moją stronę, były skierowane podanie nagrania świadczące o moich słowach. Otóż jako kontrargument podam, że poza stwierdzeniami osób, które czerpią korzyści z budowania narracji o "powstaniu" hip hopu w jedną noc, nie istnieją żadne nagrania i treści świadczące, będące twardymi dowodami, stojącymi za słowami Kool Herca, GM Caza czy Krs One'a. Nikt chyba poważnie nie traktuję ulotki z tej pierwszej imprezy, na której jak na dłoni widać, że data została dopisana w późniejszym czasie czarnym markerem. A co z informacją, że w tamtym okresie Kool Herc posiadał jeden gramofon ? Czy rewolucyjna zmiana o której informacje są zapisane w książkach, mogła by się wydarzyć przy użyciu jednego gramofonu ? 

Jednak bez emocji. Nie rozumiem, dlaczego poważne osoby, nauczające i przekazujące wiedzę dalej, nie patrzą na historię krytycznym okiem. Aby ustalać fakty należy konfrontować popularne opinie z innymi, a tych nie brakuje. Podczas gdy świat świętował 49 lat, inni świętowali 51 lat hip hopu, i było to otoczenie z przeciwstawnego bieguna - osób, którzy tworzyli hip hopowe jamy i zasłużyli się w jego rozwoju. Osób, których wypowiedzi można znaleźć bez problemu, porównać z powszechną opinią i wyrobić swoje przekonanie, czy jednak nie jest zasadnym uznać, że w NYC pod koniec lat 60-tych i wczesnych 70-tych w większości dzielnic, tworzył się muzyczny fenomen, a Bronks wykształcił na ich bazie swój własny styl. 

I nie, jamajskie soundsystemy nie miały fundamentalnego wpływu na tworzenie się tego fenomenu. Jest to kolejny mit, mający na celu połączyć Flasha, Bambaatę i Kool Herca wspólnym mianownikiem - karaibskim pochodzeniem.

Między innymi wspomniany poniżej Dj Tyrone the Mixologist, według świadków tamtych czasów, jest prekursorem scratchingu. 

Zostałem również posądzony o sianie teorii spiskowych - w naszym spolaryzowanych kraju, taki zarzut z biegu powinien mnie zdyskredytować. Jednak teoria spiskowa jest tylko fantazyjnym wymysłem, do czasu gdy okaże się prawdą. Przykładów można by wymieniać bez liku, tylko czy ludzie chcą poznać prawdę? Czy nie jest to męczące, aby stale poszukiwać, myśleć krytycznie, zadawać pytania. Tak ja postrzegam bycie dziennikarzem. 

Przedstawiony powyżej Tyrone the Mixologist należy do pierwszej generacji pionierów hip hopowych, był bratem Kool DJ Dee - byłego lidera Black Spades, mającego ogromny wpływ na rozwój nienazwanego jeszcze wtedy hip hopu.

Spośród tych wszystkich opowieści, w których dziennikarze lubią się doktoryzować i opowiadać jaki szybki był Grandmaster Flash oraz do znudzenia powtarzają bajkowe wersje powstania hip hopu, warto zastosować sito krytycyzmu. Wersje powstania hip hopu oraz UZN były zmieniane, w zależności od profitów stron, których dotyczyły. Spięcia między GM Flashem a Kool Herc'em były tego pokłosiem.

Hip hop jest polityką.

Na zakończenie dodam słowa legendarnego Kool DJ Dee, który na moje przedmiotowe pytanie  odpowiedział w ten sposób:

"BAM (Afrika Bambaataa, przyp. DzS) knows my own impact on hip hop but like I told you before that's politics. I do believe there was a conspiracy to not say anything about me and promote other people. But what happens in the dark always comes out in the light."

Giving Them Their Flowers - Kraze The King of Content

Giving them their Flowers. Is a series that highlights the careers of artist, athletes, and influencers from all industries. The first season pays homage to music artist from the mid 80's. Hosted by HipHop legend and Executive producer Parish "PMD" Smith of EPMD .

Le monde de demain: Historia Suprême NTM - czyli serial nie tylko o NTM

Po informacji o premierze serialu o grupie NTM nie mogłem doczekać się, aż go zobaczę. Jak wielu w swoim czasie mocno jarałem się tą grupą, podobnie jak IAM, Assassian czy Funky Family. Jednak szczerze nie spodziewałem się niczego niezwykłego. Netflix i jego ostatnie filmy czy seriale o tematyce hip hopowej nie zaskakiwały a The Get Down wręcz śmieszył przejaskrawieniami. 

Jestem fanem kinematografii. Kiedyś mocno eksplorowałem francuskie kino, w mojej ocenie charakteryzowało się realizmem. 

Taki też jest również ów serial, który "wciągnąłem" na raz. Szczególnie byłem zafascynowany przedstawiony początkami, czyli wczesnymi latami 80-tymi oraz imprezami przy stacji metra La Chapelle. Z racji tego, że kiedyś opisałem historię powstania francuskiego hip hopu, z wielkimi oczyma patrzyłem na te sceny, przedstawiające początki hip hopu w Paryżu. Moja historia była na tyle rzetelnie opisana, że portal rapfrancuski zarzucił mi skopiowanie ich treści. Niestety wraz z utratą mojej strony internetowej, utraciłem ten pokaźny artykuł (zaginięciu uległy inne ważne prace pieczołowicie opisujące pamiętne wydarzenia, np. ten o Rap Day).

Postać Dee Nasty jest przedstawiona niezwykle barwnie. Nie zrozumiałem natomiast dlaczego twórcy tak wielką wagę przyłożyli do jego związku, bądź co bądź dość kontrowersyjnego. Jest to wątek dość mocno nakreślany. Mimo wielowątkowości, serial jest niezwykle spójny i przedstawia wiele ważnych postaci dla francuskiego środowiska hip hopowego. "Syn aktora", czyli Rockin Squat (brat Vincenta Cassela, który wystąpił w kultowym La Haine), Solo i wielu innych.

Jest to historia fascynacji hip hopem, od tańca, przez writing po muzykę. 

Dla mnie jednak zabrakło dwóch wątków. Hip hop we Francji rozpoczął się od pierwszej międzynarodowej trasy hip hopowej New York Rap City Tour, szkoda że zabrakło o tym wzmianki chociaż wątek Zulu Nation, został poruszony. Poniższe zdjęcia są zapisem tej trasy koncertowej.

Tak, tak. Drużyna Double Dutch brała udział w tym tournée. Według Bambaaty, ta dyscyplina sportowa była elementem hip hopu ...

Dobrą ciekawostką byłby również fakt, że za ksywką Dee Nasty stoi nie nikt inny, jak właśnie Afrika Bambaataa. Szkoda, że nie przedstawiono szerzej postaci Sidneya i jego kultowego telewizyjnego programu. Nie można mieć jednak wszystkiego i wszystkiego przedstawić na ekranie. 

Koniec końców jest to pozycja obowiązkowa dla fanów hip hopu.

Szkoda, że nie pokazano młodego Vinceta, który jak widać na poniższym nagraniu nie stronił od hip hopu. Tutaj jako beat boxer ...

Polishjazz.pl - wesprzyj budowę Biblioteki Jazzu

Widoczną na zdjęciu kopertę do płyty szelakowej posiadam od co najmniej piętnastu lat. W trakcie wielu momentów sprzątania, segregacji płyt etc. omijał ją nieszczęsny los wylądowania na śmietniku. Widziałem w tym relikcie polskiej fonografii pewną wartość. Czekałem więc na odpowiednią osobę, która się nim zainteresuje.

I tak całkiem przypadkowo dwa tygodnie temu skontaktowałem się z panem Adamem Howisem, właścicielem domeny polishjazz.pl.

Rozmowa trwała dość długo a pan Adam okazał się pasjonatem polskiej muzyki jazzowej. Słowo pasjonat nie jest w pełni miarodajne, bowiem w swoich poszukiwaniach ma na celu archiwizacje tejże muzyki.

Idealizm tak charakterystyczny dla młodego wieku, nie opuścił mojego rozmówcy w wieku emerytalnym. Sam opłaca domenę i kolekcjonuje nagrania oraz wszelkiej maści przedmioty związane z historią polskiego jazzu lat powojennych.

Na stronie polishjazz.pl pan Adam publikuje rzadkie informacje dotyczące historii polskiej muzyki synkopowanej. W zakładce POSZUKUJĘ, umieścił te płyty winylowe i cd, plakaty, afisze, których wciąż mu brakuje.

Na koniec warto dodać, że pan Adam współpracuje z Biblioteką Jazzu w Lesznie, gdzie wszystkie jego zbiory trafią po jego śmierci. 

Cieszy mnie fakt, że poza kopertą posiadam kilka płyt, które trafią do kolekcji pana Adama. Poza nimi również pudełeczko z igłami do gramofonu.

Jeżeli posiadasz płyty lub inne artefakty związane z polskim jazzem i chcesz wesprzeć budowanie biblioteki polskiego jazzu a tym samym jego archiwizację, mającą celu uchronienie jego historii przed zapomnieniem, skontaktuj się z panem Adamem adam@polishjazz.pl, ze mną zostawiając komentarz pod tym postem lub kontaktując się za pośrednictwem Facebook'a.

Oficjalne otwarcie Biblioteki Jazzu w Lesznie planowane jest na 10 grudnia 2022.

Danny Devoux aka Monsta O of Boo-Yaa T.R.I.B.E. R.I.P.

 

Ramsey Lewis R.I.P.

 

 27.05.1935-12.09.2022

Ramsey Lewis Trio - Summer Breeze (1973)

Mieczysław Stoch - Posiadacz Największej Kolekcji Płyt Analogowych w Polsce

Pisałem już o kolekcjonerach z USA, teraz przyszła kolej na rodzimych pasjonatów czarnego krążka. Mimo, że jego zbiory liczące 30-ści tysięcy sztuk, są jedynie ułamkiem przy ponad dwumilionowej kolekcji Paula Mawhinney'a, to wrażenie wywołujące taka ilość płyt, musi być przenikliwe.

Mieczysław Stoch to stryj Kamila Stocha, mistrza świata w skokach narciarskich. 

William Dew aka DJ Tyrone the Mixologist R.I.P.

 

19.02.1958-21.08.2022

Dla znacznej większości polskim odbiorców polskiego rapu i fanów hip hopu postać DJ Tyrone nie mówi nic. Jednak należy on do grupy pionierów hip hopu, która w w Bronxdale Housing Project rozkręcała jedne z pierwszych hip hopowych jamów. Wraz z bratem Kool DJ Dee, który był prezydentem 1 Dywizjonu Black Spades, Dj Hollywood, Dj Tex, Disco King Mario, Dj Phase i wieloma innymi, należy do prekursorów hip hopu. Rozpoczynał przygodę z Djingiem przed Flashem i Bambaatą.

Tyrone the Mixologist jest uznawany za jednego z prekursorów scratchu.

My Brother's Name Is Kenny: The Greatest True Hip-Hop Story Ever Told (Kenny Parker, 2022)

 

The future looks bleak. The present feels hopeless. Yet, for two young African-American brothers from the slums of New York City, failure is not an option. Experience a once-in-a-lifetime, true story of how courage, desperation, and a love for Hip-Hop shaped music history. Author Kenny Parker is the renowned deejay for the groundbreaking Hip-Hop act Boogie Down Productions. He provides a first-hand account detailing how he and his older brother, the iconic rapper KRS-One, escaped crime, extreme poverty, brutal violence, and betrayal to carve out an unparalleled musical legacy. The reader gets a glimpse into a dysfunctional family's rollercoaster ride through "The Crime Capital of America" - 1970's & 80's New York City and how living legend KRS-One overcame enormous odds to rise from a homeless teen to a Rap superstar. Kenny, whose musical career spans over three decades, gives a behind-the-scenes look into Rap Music's evolution and reveals never-before-told stories from Hip-Hop's golden era. Whether you're a casual music fan, a Hip-Hop historian, or merely nostalgic about "Old School" New York City, this book is a must-read.

Źródło: DjKennyParker.com

Książka autorstwa brata KRS One'a opisująca ich wspólną wędrówkę z nędzy, po życie pełne sukcesów zawodowych. Książka, po którą z pewnością sięgnę, jeśli nadarzy się okazja do zakupu.

Tytuł jednak nie zachęca i dystansuje mnie osobiście do postaci Krisa Parkera. Znany se swojej pompatyczności, dał wyraz "rzetelności i prawdy" powielając kłamliwe historie dotyczące powstania hip hopu, stając się jednocześnie nieformalnym ambasadorem UZN.

Bruno Falcon aka 'Pop N Taco' RIP

                                             10.06.1964 - 02.07.2022

Każda generacja środowiska hip-hop na świecie, każda dekada ma swoich idoli czy też ludzi, którzy byli lub są dla wielu motywacją i wzorem. Wiele z tych osób jest popularnych na danej płaszczyźnie. W tym przypadku na płaszczyźnie ogólnie pojętego terminu jakim jest taniec. Zapewne wielu z nas – ludzi hip-hopu – pamięta kultowy film Breakin z 1984 roku, gdy taniec breakdance/breaking stał się światowym fenomenem. Wówczas wszyscy mieli na ustach tytuł wspomnianego filmu oraz ... No właśnie. 

Jednym z tancerzy, którzy w tym filmie zaprezentowali światu finezję lockingu i poppingu był Bruno Pop N' Taco Falcon. B-boy Taco, bo tak go wszyscy nazywali był, jest i będzie na wieki nie tylko wyjątkowym tancerzem, ale DEFINICJĄ poppingu. Dlaczego? Dlatego, że jego styl wprowadził do środowiska tancerzy specyficzne zaciny przypominające poruszanie się węża. Żaden b-boy na castingu poprzedzającym kręcenie filmu, nie posiadał takiego stylu. Ponadto Bruno Pop N' Taco Falcon był jedynym białym tancerzem na tym castingu, który został zauważony i wybrany do grona głównych charakterów biorących udział w filmie Breakin. 

Na przestrzeni następnych wielu lat można było zobaczyć kolejnych tancerzy na wielu różnych imprezach. Jednak Taco pozostał w głowach środowiska do chwili obecnej, ponieważ jego styl był wyjątkowy i kojarzony jest tylko z nim. Styl pełzającego węża, o czym wielu tancerzy prze lata wspominało. Jak wiadomo, każdy tancerz powinien mieć swój styl. Obecnie tak często jest. Jednak styl Taco był jego stylem, stylem nie zapożyczonym od nikogo. Dlatego jest on legendą i definicją finezyjnego poppingu. 

Let’s rock, ELECTRO ROCK. R.I.P.

Autor: Sadi

Taco był tanecznym nauczycielem Michaela Jacksona, brał udział jako konsultant w trasie Dangerous. Słynny antygrawitacyjny taniec z teledysku do Smooth Criminal jest jego autorstwa.

Na pierwszym planie Taco, po prawej Michael Jackson.

Michael Jackson – This Time Around Feat. Notorious B.I.G. (1995)

Dziewiąty album Króla Popu HIStory: Past, Present and Future, Book I. zawiera niezwykły utwór This Time Around z gościnnym udziałem B.I.G. Dzisiaj kooperacje wielkich gwiazd nie dziwią już raczej nikogo. Zmieniło się podejście do muzyki, zmieniło się również rozumienie sukcesu jako takiego. Gościnny udział na płycie legendy musiał być dla młodego rapera sporym wyróżnieniem.

Z zapisu MTV Award z roku 1995 widać zresztą, że obaj panowie darzą się sympatią i szacunkiem.

Rok później Tupac Shakur chciał zaprosić Jacksona do wzięcia udziału w utworze Thug Nature - mającym pojawić się na albumie The Don Killuminati: The 7 Day Theory. 

Król Popu był jednak niezadowolony z kolejnego utworu powstałego na kanwie klasycznego Human Nature. Na propozycję nagrania z Paciem, według słów Quincy Jonesa miał ponoć zareagować prostym stwierdzeniem: "Lubię Biggiego"

Kidd Creole (Furious 5) oskarżony o morderstwo bezdomnego i skazany na 16 lat pozbawienia wolności!

Nie chcąc upodabniać się do plotkarskiego poziomu polskich mediów, nie sposób nie poinformować o szokującym fakcie, o którym dowiedziałem się dziś rano przy porannej kawie.

Kidd Creole, brat Melle Mela należał do pierwszej ekipy Grandmastera Flasha - Three MC's. (Melle Mel, Kidd Creole, Cowboy). W świecie hip hopu obecny od ponad 40-su lat, w czasach oldschoolowych jamów Kidd znany był z korzystania z 'echo chamber'. W roku 2007 Grandmaster Flash & The Furious 5 jako pierwszy zespół rapowy dołączył do grona  Rock & Roll Hall of Fame.

Kidd Creole pracował w punkcie ksero. 2 sierpnia 2017 roku, wieczorem w drodze do pracy Kidd Creole został zaczepiony przez nieznajomego. Podczas rozmowy z bezdomnym (55-cio letnim John Jolly, znanym policji z przestępstw na tle seksualnym) doszło do sprzeczki, w wyniku której, Jolly został śmiertelnie ugodzony nożem.

Kidd Creole usłyszał zarzut morderstwa drugiego stopnia.

AKTUALIZACJA

Kidd Creole został uznany winnym zabójstwa i skazany na 16-ście lat pozbawienia wolności. Śledczy ustalili, że po ugodzeniu ofiary nożem do steków, Nathaniel Glover Jr (prawdziwe imię i nazwisko Mc) udał się do miejsca swojej pracy  i nie wezwał pomocy. W trakcie procesu wyznał sędziemu, że "nie odczuwa wyrzutów sumienia."

DJ Kay Slay aka Dezzy Dez R.I.P.

14.08.1966 - 17.04.2022

Wczoraj, tj 18 kwietnia zmarł legendarny Dj, producent, writer DJ Kay Slay.

Zainteresował się nową formą ekspresji - hip hopem, pod koniec lat 70-tych. W 1983 wystąpił w legendarnym filmie dokumentalnym poświęconym sztuce sprayu - Style Wars w reżyserii Tony'ego Silvera. 

Twórca mixtapeów, osobowość radiowa, wydawca magazynu Straight Stuntin Magazine (w którym to między innymi pojawił się artykuł o legendarnym DJ Kool Dee).

Poniższe zdjęcie prezentuje DJ Kay Slay'a w trakcie park jamu, w jego otoczeniu są między innymi członkowie The Casanovas - grupy pełniącej w tamtym czasie ochronę The Black Door Production - czyli imprez Dj Grandmastera Flasha.

Willy Spiller - Hell On Wheels (2016)

Pod koniec lat 70-tych szwajcarki fotograf Willy Spiller udokumentował codzienne sytuacje w nowojorskim metrze. Zdjęcia wydane w roku 2016 w formie albumu pod nazwą Hell On Wheels, osiągają dziś astronomiczne ceny na rynku wtórnym.

Zdjęcia zostały wykonane w okresie od 1977 do 1984, w czasie gdy z uwagi na przestępstwa mające miejsce w metrze, całość jego systemu patrolowało dziennie blisko 25000 policjantów.

John Anthony Chavis aka Grand Imperial Jay Cee R.I.P.

 

27.05.1961 - 06.02.2022

Legendarny DJ, który w 1977 roku dołączył do ekipy DJ Kool Herca - Herculords.

Betty Davis RIP

26.07.1945 - 09.-02.2022

"Betty Davis, former wife of Miles Davis passed yesterday at the age of 77. 

She ushered in funk music from a black woman's perspective. Betty integrated soul, funk, and rock, which was unheard of during the early 70's. Plus Betty sexuality and saucy lyrics turned d the record industry upside down. She had thing gut wrenching raspy sound. And she she could purr like a kitten when she wanted to. 

I bought Betty's first album based on the album cover. I was like, "Oh, sweat! Who is this?" She was wearing these cut off jeans and high silver boots. The album came with a poster, which I framed and have hanging on my wall. It's now a collectors item. Betty's provocative lyrics and stage show paved the way for Madonna, Erica etc.. to follow. 

Betty never achieved notoriety because the record industry didn't know how to promote her style of music. Plus they wanted her to be like Aretha. 

Betty wasn't having it. So after three albums she quit. Check out her documentary "They Say I'm Different" Betty-"If I'm in luck I just might get picked up. I'm wiggling my fanny. This is my night out.""

RIP BETTY QUEEN of FUNK

Written by Legendary DJ Chips

Zulu Nation Gang przed UZN

Nazwa Zulu Nation weszła do powszechnego obiegu i od czterech dekad jest synonimem truskulowego hip hopu (przynajmniej w oczach fanów, ponieważ już od lat 90-tych organizacja ta zaczęła zmierzać w kierunku synkretycznej sekty). Idąc tym tropem Zulu Nation to epitet korzennego hip hopu opartego na szacunku do korzeni i kultywowaniu "tradycji".

Afrika Bambaataa jako young lord (rangs w gangu) w Black Spades, tknięty duchowym uniesieniem (jego rzekoma podróż do Afryki stoi pod wielkim znakiem zapytania i nie ma żadnych ku temu dowodów) oraz zainspirowany kultowym filmem Zulu, rozpoczął przeobrażanie młodych członków ulicznych gangów, w pierwszą organizację hip hopową. Zainspirowany tworzącym się ruchem,  pod protekcją Disco King Mario, Kool DJ Dee i innych zaczął współtworzyć hip hopowe jamy. Bronx River Center - baza UZN, po dekadach zostanie ujawniona przez dziennikarzy śledczych jako miejsce zorganizowanej seksualnej dziecięcej przestępczości.

Okazuję się jednak, że na dziesięć lat przez UZN w nieodległej Filadelfii, istniał siejący postrach na ulicach gang o tej samej nazwie - Zulu Nation Gang. Nie miał jednak nic wspólnego z pokojowymi działaniami, bazował na kryminalnych rozwiązaniach i zdobywaniu pieniędzy w nielegalny sposób. 

Gazety podają jednoznacznie, że był to najbardziej nieustraszony uliczny gang młodzieżowy w Filadelfii tamtych lat, na tyle nieustraszony, by postawić się i żądać udziału w zyskach od niesławnej przestępczej organizacji The Black Mafia. W tamtym okresie ilość członków z Zulu Nation Gang została oszacowana na 400-stu.

22 maja 1994 pojawił się artykuł opisujący historię Thomasa Bellmona, byłego członka Zulu Nation Gang, który tak go wspomina:

"Zulu Nation members were like family, who fought for each other and spray painted buildings to leave their marks. It was kind of sacred."

Bellmond, po latach został oficerem policji i pracował z młodzieżą, wykorzystując swój talent graficzny do wzbudzania w młodzieży kreatywnych pasji.