Fashion Moda

Stefan Eins urodził się w Pradze a dorastał w Gresten, w Austrii. W latach od 1971 roku do 1978 posiadał sklep na Mercer Street, który w jego zamyśle pełnił rolę secondhandu, centrum sztuki i nauki, technologii i fantastyki. Sam założyciel mieszkał w nim, by mógł być dostępny dla każdego przez całą dobę.  W 1978 roku zamknął go w poszukiwaniu bardziej wymagającego pola do popisu, niż to które skolonizowało SOHO (mieszczące się blisko ulicy, w której posiadał swój sklep.)

Przemierzał ulicę południowego Bronxu i znalazł pomieszczenie, które własnymi kosztami przywrócił do ładu. Chciał utworzyć pomost między biednym Bronxem a Manhattanem i sztuką, która w oczywisty sposób różniła się w tym miejscu.  Spotkał w okolicy ludzi swojego pokroju, którzy pomogli mu w remoncie zrabowanego podczas katastrofy energetycznej '77 obiektu oraz zapewnili ochronę. Pomieszczenie od frontu tworzyła wielka szklana płyta. Fashion Moda była zarządzana przez poetę muzyka Joe S. Lewis’a III. Galeria była wspomagana finansowo przez różnego rodzaju prywatne agencje. Nazwa Fashion Moda została napisana na frontowej ścianie w czterech językach: angielskim, chińskim, hiszpańskim i rosyjskim.

Stefan Eins (w środku). 

Poniższe zdjęcie przedstawia autora ów designu - Crash'a.

Otwarty w 1978 roku na Third Avenue w okolicy 147th ulicy, określony został jako „cultural concept”. To miejsce wolnej przestrzeni, otwarte na wszelkiego rodzaju formy sztuki, wystawy prac malarskich oraz graffiti, projekcje filmów, kolaborację artystów. Założeniem Eins’a było stworzenie centrum sztuki, rozwoju, wolnej myśli, nauki, będącej przeciwnością trendów panujących na Manhattanie. To tutaj początek profesjonalnej drogi twórczej miała Lady Pink, Lee, Daze.

Wielu artystów współpracujących z Fashion Moda była częścią Collaborative Projects, Inc. znanej jako Colab (założonej w 1978). To ogromna rzesza artystów z dolnego Manhattanu, której członkowie byli zrzeszeni w takich grupach jak: Judson Dance Group, 112 Greene St., Food, Space, A.I.R., Artists for Cultural Change i innych. Zajmowali się oni organizowaniem cyklicznych spotkań, podczas których przedmiotem ich kolaboracji stawały się: performance  teatr, kino, sztuka malowania. W roku 1977 jeden z członków Colab’u zorganizował show Municipal Arcade, w którym udział wzięło wielu późniejszych członków tego kolektywu.

Jednum z członków Colab'u był Charlie Ahearn, zaś w Fashion Moda odbyłą się projekcja jego filmu z roku 1979 - Deadly Art Of Survival.

Pierwsza tego typu kolaboracja artystów Fashion Moda oraz Colab'u nastąpiła przy produkcji Time Square Show, w którym w jednym z odcinków wystąpiła ekipa Rock Steady Crew.

W odpowiedzi na swoją działalność, Fashion Moda została zaproszona, do wzięcia udziału w wystawie Documenta w muzeum Fridericianum w Kassel/Niemcy. 

Fashion Moda od samego początku działał inaczej niż pozostałe galerię, bliżej mu było raczej do happeningów, gdzie przedstawiano oburzające performensy. To miejsce, które jak żadne inne przełamywało stereotypy, skupiało się na komunikacji z sąsiedztwem (Bronx).

"'Community people can display their art work in a gallery setting that is a dynamic living enterprise." – Eins

To tutaj zawiązała się współpraca Jenny Holzer i Lady Pink; organizowało castingi do „żywych” rzeźb John Ahearn’a i Rigoberto Torres’a, to tu miejsce miały pierwsze spotkania Tim Rollins’a i KOS czy instalacja graffiti znana jako City Maze.

Pierwsza wystawa graffiti odbyła się pod koniec 1980 roku, od tamtego momentu swoje prace prezentowali tacy artyści jak: John Fekner, Jean Michael Basquiat, Jenny Holzer, Keith Haring, Crash, Lady Pink, MITCH, KEL, 139TH, DISCO 107.5, Futura 2000, ALI, Zephyr. Miejsce to gościło również Dj's, rapperów oraz bboys (RSC).

Galeria została zamknięta w 1993 roku. 

DJ Timber - Just Jam 5th Anniversary Mixtape

DJ Timber, Bboy oraz Dj z Barcelony, reprezentant Bad Taste Crew(Ireland), Mighty Zulu Kingz(Worldwide), Horsepower(Worldwide). W kulturze Hip-Hop działa już od 1999! Grał w ponad 25 krajach, znany z takich brzmień jak: salsa, funk, soul, disco, breaks, rare groove, dancefloor jazz, rap etc! Wypuścił swój świeży mixptape, zupełnie za darmo! Just Jam 5th Anniversary Mixtape, oprócz starannie dobranych breaków, możemy na nim usłyszeć hosty od:

Poe One (Style Elements / Mighty Zulu Kingz)
Ken Swift (7 Gems)
Maurizio 'The Next One' (Rock Steady)
Born (Korea)
Focus (Flow Mo)
Charlie Chase (Cold Crush Brothers)
Aidan Orange (leacybrothers.com)
El Niño (Flava Squad / Boogie Brats)
Wicket (Renegade Rockers)
Just Roc (Floor Riderz / Floor Gangz)
Hatsolo (Flow Mo)
Lean Rock (Horsepower)
Ducky (Korea)
Duzk (Funky Dope Maneuvers)
Cetowy (Polskee Flava)
P (Bad Taste Crew)
Whipper Whip
Enano (Speedy Angels)
Marlon (Havikoro)
Freestyle (Arsonists)
Pepito (7$)
Jeromskee (Massive Monkies)
Mouse (Floor Gangz)
T Killa (Kakaroachez)
Nick (Second To None)
Thunder (Enemy Squad)
Nasty Ray
Wary The Warrior (Kossassins)
Yan The Shrimp (All The Most)

Prawdziwa delicja dla bboys oraz hip-hop headów. Warto też sprawdzić jego pozostałe mixtapy. Peace!

Ten mix można pobrać za darmo pod tym linkiem ... DJ Timber - Just Jam 5th Anniversary Mixtape

Autor: BBoy Metes

Stepz vs. Turf - East Coast vs. West Side

Popularność programów pokazujących umiejętności zwykłych ludzi, z każdym rokiem biją rekordy oglądalności, odkrywając coraz to świeższe skille i indywidualności. Program telewizyjny "Got Talent",  o globalnej dziś reputacji, to właśnie jeden z nich. Amerykańska edycja w roku 2012, prezentowała ogram potencjału, w przeróżnych dziedzinach. Było też miejsce na taniec jako prężnie rozwijająca się gałąź kultury hip hop. Dwoje młodych ludzi stanęło naprzeciw siebie by osiągnąć finał. Turf z Cali oraz Stepz z New York. Każdy z nich oryginalny i niepowtarzalny... Ich historia inspiruje...

DJ Cattolic - Electro Moustache 10

Mix nagrany z okazji 10. jubileuszowej edycji imprezy Electro Moustache, która będzie miała miejsce jutro w klubie NRD w Toruniu. Na żywo wystąpi Fotoplastikon , a sety italo-disco, chicago house, holenderskie electro zagrają dj'e : DeKoszula, Cattolic, Plastic Doll oraz Different. Dla pierwszych stu osób przygotowano przypinki EM , a dodatkowo w trakcie imprezy t-shirty.

Więcej informacji znajdziecie tutaj.

Early New York Subway Graffiti 1973-1975 (2011) by Keith Baugh

Keith Baugh ta pozycja wypełnia lukę w archiwizacji graffiti z NY. Pierwszą pozycją opisującą ten fenomen była książka Johna Naar'sa z 1973 roku - The Faith of Graffiti and The Birth of Graffiti. Jednak dopiero Martha Cooper wraz z Henry'm Chalfant'em skupili się na pociągach, jako nowym wyrazie ekspresji rewolucyjnej myśli. Album Keitha Baugh'a dołącza do grona tych znaczących fotografów historii kultury hip hop.

Latem 1973 autor przybył do USA na wakacje (pochodzi z Anglii). Wsiadł do metra w kierunku Manhattanu i od razu zauważył pomalowane wagony miejskiej kolejki. Dwa lata tego okresu złotej ery ruchu graffiti zostało pprzez niego uwiecznione. W roku 1975 NY wyszedł z finansowych problemów, i powoli kierował się na tory tak zwanej normalności. Miasto przeznaczyło ogromne kwoty na walkę z młodocianymi "vandalami"...

 

Early New York Subway Graffiti 1973-1975: Photographs from Harlem, South Bronx, Times Square & Coney Island’

Pierwsza edycja albumu zawierała zdjęcia 180 wcześniej nie publikowanych prac ...

Książka przedstawia prace artystów: Ale-One, All-Jive, Blade, Chico, Cliff, Comet, Crachee, Doc Cool, Hondo, In, Jester, Kool Kevin, King, Lava, Mono, Riff, Roach, Rox, Ruben, Silver Tips, Staff 161, Stim One, Super Strut, Tracy 168 & Vamm.

Beats Of Freedom (2010) reż. Leszek Gnoiński, Wojciech Słota

Beats of Freedom, to dokument ukazujący historię polskiej muzyki rock i punk-rock, skupiających się na walce o niepodległość z reżimem, w izolowanych realiach, kontrolowanego państwa komunistycznego, Polsce. W głównej mierze, lata 70. i 80., są tłem dziejących się wydarzeń zawartych w tym obrazie. 

W szczególności chciałbym zwrócić uwagę naszych czytelników z zagranicy, ponieważ film, w większości jest angielskojęzyczny, oraz w dość przejrzysty sposób opisuję ważniejsze wydarzenia z historii tamtego okresu. W nawiązaniu do sytuacji w Stanach Zjednoczonych, podczas ewolucji Kultury Hip Hop w gettach, a sytuacją za wschodnią częścią żelaznej kurtyny, możemy dopatrzeć się wielu podobieństw. Wierzę, że w pewnym sensie, jak za oceanem, tak samo w Europie Wschodniej społeczeństwo doświadczało wielu ciężkich przeżyć, z tytułu panowania systemów odpowiednio: kapitalizmu i socjalizmu.

Muzyczna strona tych wydarzeń, jako wspomniana forma przekazu i walki o wolność, odegrała bardzo istotną rolę. Unikatowe zdjęcia z kroniki filmowej, zapisy koncertów i wywiady połączone z wypowiedziami artystów, którzy przeszli przez piekło komunizmu, budują bardzo rzeczywisty obraz całości.

Nauczyli nas regułek i dat,

Nawbijali nam mądrości do łba, 

Powtarzali, co nam wolno, co nie,

Przekonali, co jest dobre, co złe. 

Odmierzyli jedną miarą nasz dzień,

Wyznaczyli czas na pracę i sen. 

Nie zostało pominięte już nic, 

Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć (...) 

Beats of Freedom to film o pokoleniach naszych dziadków, rodziców i o nas samych. W obliczu cały czas rosnącego popytu na Hip Hop w Polsce i na świecie, warto się zastanowić, nad muzyczną i ideologiczną przeszłością poprzednich pokoleń, a przy tym wyciągnąć daleko idące wnioski, w obliczu obecnej sytuacji na świecie. Peace!

Dj Bruno - Rap Ratunkowy, Flow Oldschoolowy

"Pierwszy rapowy występ zrobiłem na początku 1989 roku, na apelu w liceum. Rapowałem fragmenty różnych kawałków (m.in. "Rapper's Delight") a mój kolega grał rytm na... blaszanym koszu do śmieci z mikrofonem w środku.

Powróciłem do rapowania na żywo w 1990 r. gdy zacząłem pracować jako DJ. Od czasu do czasu wrzucałem na talerz gramofonu jakiś instrumental i nawijałem do majka ku zdziwieniu publiczności. Czasami łączyłem to z występem tancerzy breakdance, m.in. z Emilem. 

Pamiętam kilka momentów. Najważniejszy był ten, w którym odkryłem "Rapper's Delight". Natknąłem się na to, gdy przesłuchiwałem kolekcję winyli ojca. Miał płytę Sugarhill Gang. To było chyba w 1987 roku. Wcześniej słyszałem rap - podobał mi się, ale dopiero Sugarhill Gang mnie powaliło. Potem zwariowałem na punkcie filmu "Beat Street"! Oglądałem codziennie! Miałem świra na punkcie głównego bohatera - DJa, który świetnie miksował i rapował zza konsoli.

To wszystko działo się spontanicznie. Wtedy nie miałem pojęcia o samplach itd. Rap kojarzył mi się przede wszystkim z nawijaniem do instrumentalnych wersji funkowych hitów. Tak właśnie robiłem. Opracowałem sobie tak, jak umiałem kilka kawałków i wykonywałem na dyskotekach. Zaraziłem kilku małolatów, którzy dołączyli do mnie i też zaczęli rapować."

Step Dealers 1st Bday!

Pierwszy weekend października pod znakiem kultury Hip Hop zacząłem w Żywcu z bboyem Cortezem i Dj'em Sfuj Człowiek - koncerty w Domu Kultury, after w Olive Garden, góra Żar, a prosto z pociągu z gramofonem pod pachą poszedłem świętować pierwsze urodziny Step Dealers. Turntable battle z Anuszem, lekcje skreczu dla osób zainteresowanych, warsztaty taneczne z Ryfą, bboyem Piratem, Warszawskim Funkiem, Kaczorexem, Ukkubit Divass, Gunerra i panel dyskusyjny na koniec poprowadzony przez Dj'kę LazyOne. YouYa ze swoim zespołem stworzyła tam niesamowity klimat z ludźmi, którzy chcą chłonąć wiedzę i dobrze się przy tym bawić. Polecam!

Fotorelacja - Gosia Westhi

Rudimental - Not Giving In ft. John Newman & Alex Clare

Bboy Mouse (MZK/FloorGangz) przedstawia w teledysku realia slumsów w Manili. Teledysk w pełni oddaje idee Hip-Hopu! Transformację energii negatywnej w pozytywną oraz drogę do bycia lepszym człowiekiem. Diabeł kusi gdy się nudzisz! Jeśli skreczujesz, tańczysz, rapujesz, malujesz to cały czas myślisz o tym, wszystko inne schodzi na drugi plan! Czyli dla diabła to GameOver. Hip-Hop uratował życie mnóstwu ludziom na całej Ziemi oraz zmienił ich sposób postrzegania świata i życie na lepsze!

Autor: BBoy Metes

Fight For Right - Frances Benjamin Johnston

Urodzonona w epoce wiktoriańskiej Frances (1864 – 1952), stanowi jeden ze zdecydowanie niewielu przypadków, w których kobieta, mająca w społeczeństwie ustalone zadania i przywileje, obrała drogę działalności twórczej. Urodzona w rodzine o ugruntowanej pozycji społecznej, miała możliwość studiowania na prestizowych uczelniach: Académie Julian w Paryżu, prywatnej szkole malarskiej oraz na Washington Students League. Podczas studiów zainetersowała się fotografią. Pobierała nauki u George'a Eastmana, założyciela firmy Kodak.

Rodzinne wpływy dały jej szanse o jakiej żadna kobieta z Zachodu nie mogła wtedy marzyć, sesje zdjęciowe w Białym Domu. Prestiż i ranga tego miejsca, nie emanowały jednak ze strony jej konkurentów - "męskiej" reprezentacji zawodu fotografa. Mimo statusu bogatej rodziny, w świecie, który pozbawiał kobiety podstawowych praw do samospełnienia, była wciąż traktowana z wyższością, obojętnnością.

Chociarz te słowo kojarzyło mi się ambiwalentnie, Frances podobnie jak nasza rodaczka (Maria Salomea Skłodowska-Curie) była głosem kobiet, feministką pragnącą prawdziwych zmian. Jej wyraźny sprzeciw oraz  postawa, zostały uwiecznione na powyższym autoportretycznym zdjęciu.

Frances jest jedna z pierszych kobiecych fotoreporterów amerykańskich ....

W swoim katalogu ma portrety znaczących postaci, Martk'a Twain'a, Graham'a Bell'a ...
 Archiwum zdjęć Frances Benjamin Johnston

That's the Breaks - DJ Rob Swift (2012)

That's the Breaks - DJ Rob Swift (2012)

Sample This (2012) reż. Dan Forrer

 

Sample This to prawdziwa historia o tym, jaki wpływ mieli nieznany producent i najlepsi muzycy studyjni lat 70'  na stworzenie najbardziej wpływowego albumu w historii.
Gdyby nie zabójstwo Roberta F. Kennedy'ego, to mogło nigdy się nie wydarzyć. Strzały, które rozbrzmiały w kuchni Hotelu Ambassador w czerwcu 1968 roku rozpoczęły muzyczną rewolucję. To historia zespołu, który nigdy nie zaistniał, kultowy film i rebeliancka muzyka z ulic Nowego Jorku. Odyseja pop-kulturalna, w której wzięli udział Charles Manson, były członek Beatles'ów i okryty złą sławą mafiozo. Premiera odbędzie się 21-ego października na Austin Film Festival.

Spitting Ink (2009) reż. Ralph de Haan, Lars Siemens

In Memory Of Rammellzee 1960-2010 

Spitting Ink to esencja poetyki, zdawałoby się powiedzieć, którą udało się złapać twórcom tego wyjątkowego filmu, nakręconego 16 mm kamerą. Podczas swoistej podróży po nowojorskich ulicach i szczególnych miejscach tego miasta, ukazane są sylwetki kilku artystów, którzy posługują się słowem, i jego ekspresją starają się opowiadać historię własnego życia. W tle wielkiego miasta, tętniącego energią, jest też chwila na zastanowienie się, nad egzystencją i obecną sytuacją przedmiotu, tematyki całego ruchu twórców amerykańskiej poetyki. Autorzy dzięki wypowiedziom bohaterów, zwracają się myślą w kierunku historii i ewolucji zagadnienia, słowa pisanego oraz mówionego. Kluczową rolę wydaje się odgrywać afroamerykańska historia XX wieku, która w znaczący sposób odbiła swoje piętno na dzisiejszym spojrzeniu na owe zagadnienie, oraz multikulturalność miejsca realizacji projektu. Zdjęcia do filmu powstawały przez kilka lat, co nadaje całości dodatkowego klimatu. Ale przede wszystkim poetyka, oraz rhythm'n'poetics czyli rap i to skąd przybywa i dokąd zmierza, jest tutaj motywem przewodnim. 40 minut czystej magii, peace!

17.11.12 in Coronet/London Street Sounds 30th Anniversary Promo Video

38 Years Of Hip Hop Culture / 39 Years Of Universal Zulu Nation 10.11.2012 Szczecinek

38 Years Of Hip Hop Culture / 39 Years Of Universal Zulu Nation 08-11.11.2012 New York City

Doze Green - From Tag to Gallery

Doze, Bboy oryginalny członek RSC (można go było zobaczyć w filmie Style Wars, gdzie walczył przeciwko ekipie Dynamic Rockers). Zaczął bombić pociągi w roku w roku 1976. Jest jednym z pierwszych bboys, którzy męczyli matę w galeriach i podczas wystaw prac writterów w dzielnicy Soho.

Uczęszczał do High School of Art & Design wraz z Lady Pink, Daze, Ernie Valdez, Seen TC5, Mr. Wiggles, Mare 139. Projektował (design) ubrania dla firm Kikwear i  Ecko.

Jego styl określany jako Futurism (w podobnej tonacji tworzył Rammellzee, którym zresztą Green się inspirował), to połączenie kubizmu, fascynacji matematyką i niezwykle ukształtowanym stylem Wild Style. Często w swoim pracach korzysta z wizerunków twarzy, zaś znany jest z malowania obrazów na żywo.

Jest on doskonałym przykładem artysty graffiti, który od taggowania murów Bronxu, poprzez bombing pociągów, wkroczył do świata sztuki, galerii i wystaw. Jest jednym z tych, którzy swoją działalność writerską wiązali z hip hopowym ruchem ...

Doze jest autorem okładek kultowych singli RSC - Hey You oraz Uprock. Wraz z Romanowskim tworzy zespół Aromadozeski Therapy.

@ Doze Green Website