Buddy Esquire - The King of Flyers

Buddy Esquire znany jako The King of Flyers jest jednym z najbardziej zasłużonych i rozpoznawalnych twórców plakatów hip hopowych, obok legendarnego Phase 2. Zaczynał jako writer od roku 1972, zainspirowany przez swojego przyjaciela. Młody Buddy taggował pod różnymi pseudonimami, lecz głównie jako ESQ. Shade 2 pionier writtingu był jego nauczycielem. Nigdy nie reprezentował żadnej ekipy (crew), od początku działał w pojedynkę.

Ukończył naukę w Stevenson, gdzie uczęszczał razem z Tony Tone z Cold Crush Brothers.

Na krótko po rozpoczęciu działalności, został aresztowany. Jednak nałóg tworzenia własnego podpisu jakże chęć upublicznienia, stały się jego nałogiem:

„Dziś lubię myśleć, że jestem już zdrowy. Wtedy było to niepokojące uczucie. Kiedy policja mnie złapała, moi rodzice nie zabrali mi wszystkich markerów, ponieważ nie wiedzieli, gdzie je miałem ukryte. W tamtym czasach policja mogła wejść do twojego domu w poszukiwaniu sprayów i markerów i je zabrać. 

Kiedy zostałem złapany w tym dniu, nie malowałem nawet. Spotkałem się z jakimiś writerami. Byłem podejrzany poprzez domysły. Tak mi powiedziano, kiedy mnie zatrzymano. Nie wiedziałem kiedy list dotrze do mojego domu, ale wiedziałem kiedy moja mama go odbierze – wtedy co ja. Mama i tata zawiedli się na mnie. Nie mogli znaleźć moich ukrytych markerów, więc zabrali moje komixy. Podczas gdy moja obsesja wzrastała, chciałem robić to coraz lepiej. Czasami mogłem zrobić wiele prac na papierze, czasami nie miałem natchnienia i nie stworzyłem nic. Kiedy stałem się na tyle dobry, zacząłem pisać na pociągach. Na Bay Chester. To było szalone, szybkie taggowanie wewnątrz i na zewnątrz pociągów. Skończyłem z tym na początku lat ’80.”

W połowie lat ’70 styl Esquire osiągnął plastyczność, która pozwoliła mu ewoluować litery. Obserwował nieudolne próby ludzi, którzy starali się taggować swoje ubrania. Wybrał się do biblioteki, wypożyczył książki oscylujące w tematykę graficzną, z naciskiem właśnie na litery. Wzorując się na zawartych w nich przykładach, dostrzegł, że nie sprawia mu to większego problemu. Postawił na proste, klasyczne litery.

Ludzie szybko zauważyli jego talent i zaczęli się zgłaszać by młody innowator nadał ich ubraniom nowego smaku.

To Buddy pomalował katany zespołu Funky 4 Plus One.

Malował też dla Master Don, którego był bliskim ziomem.

Pierwsze plakaty miał okazję wyprodukować w  roku 1977, zaś kolejny w listopadzie roku 1978 dla ekipy DJ Break Out’a.

„Jak dzisiaj o tym myślę, to był kawał gów…”

Rok 1977 i 1978 to właśnie ten czas gdy hip hop jako taki, zaczął się klarować. Pozostaje bowiem w afroncie do powyższego zdania stwierdzenie Buddyego, który pierwszy raz usłyszał hip hop w roku 1978 podczas jamu Dj King Mario.

Phase 2 zaczął tworzyć plakaty na hip hopowe eventy miesiąc przed Buddym. Był między innymi ich nadwornym projektantem dla GMFlasha. Dj Tony Tone z Cold Crush Brothers zainteresował się zaś pracami młodego writera (Esquire) i poprosił, aby stał się osobą odpowiedzialną za tworzenie plakatów dla ekipy CCB.

Niejaki Eddie Ed, brat Buddyego został wprowadzony w świat hip hopu jako zamiennik Esquire, który nie mógł sprostać wysokim wymaganiom Bambaaty co do plakatów ekipy UZN. Ich lider życzył sobie bowiem umieszczanie na nich dużo szczegółów.

Buddy reprezentował symetryczny styl tworzenia plakatów, co oznacza, że jeden element w jednym miejscu, znajduje konkretne odzwierciedlenie po drugiej jego stronie. Zaś przykładem asymetrycznego plakatu jest taki, który prezentuję po jednej stronie obrazek a po drugiej tekst z informacjami.

„Nigdy nie tworzyłem plakatów w oparciu o styl graffiti. To jedyna rzecz, która mi sprawiała trudność na początku, gdy zacząłem robić plakaty. Powodem było to, że już to robiłem, był to bardzo rozpoznawalny styl. Dlatego zdecydowałem się nie korzystać z stylu graffiti. Zajęło mi sporo czasu, nim wytworzyłem swój własny style tworzenia plakatów. Wtedy nie miałem nazwy na ten styl, dzisiaj go określam jako Neo Deco.”

Zaliczka za zrobienie plakatu graniczyła w cenie około $40, w tygodniu był w stanie wykonać 3 plakaty. Każdy z nich sprzedawał się średnio w ilości 1000-cu egzemplarzy. Każdy różnił się od poprzedniego, wykonał około 300-stu oldschoolowych plakatów. Często zdarzało się, że pieniądze za wykonany plakat, otrzymywał dopiero po zakończeniu imprezy, którą promował. Tak w zwyczaju miał czynić Dj Breakout.

Zaczynał od wybierania wzoru liter, ustawiał ich odpowiedni rozmiar. Tworzył odpowiedni tytuł, wstawiał miejsce odbycia się imprezy. Wycinał litery, z pomocą linijki przyklejał je na na drugim arkuszu papier.  Po wykonaniu tych czynności zajmował się tworzeniem tła wokół liter. Ciekawostką jest, że Phase II którego plakatami Buddy Esquire się inspirował, najpierw rysował tło liter a później je same.

Szczyt jego pracy nastąpił w roku 1980 i trwał około trzech lat. Współpracował z Arthurem Armstrongiem, właścicielem klubu Ecstasy Garage. Tworzył plakaty na imprezy odbywające się w tym klubie oraz na te organizowane przez Armstronga po jego zamknięciu w Yonkers, Connecticut i Jersey.

@ Poznaj historię Arthura Armstronga i klubu Ecstasy Garage!

„Szalone jest to, że najbardziej inspirowało mnie to co widziałem wtedy, a wtedy nie zwracałem zbytnio większej uwagi na nic innego niż plakaty Phase II. Chciałem nauczyć się jego stylu i poczuć, że też tak potrafię. Czułem, że tego dokonałem. Byłem pod wrażeniem jego prac, bardziej lubiłem jego pracę niż moje. Było bardzo trudno, ale starałem się tworzyć plakaty, inspirując się Phase II. Ułatwiał mi to fakt, że byliśmy przyjaciółmi. Czasami spotykaliśmy się w Ecstasy Garage, siadaliśmy w koło i rozmawialiśmy o plakatach, co on lubi w moich i ja w jego. O tym co dzieje się w klubie i tego typu podobnych sprawach.”

"Phase II był jedynym, o którym mógłbym powiedzieć, że jest lepszy ode mnie. Nie czuję wstydu mówiąc to."

 Tworząc w okresie gdy hip hop zaczął stawiać pierwsze kroki jako ... hip hop, był świadkiem i zaprojektował plakaty na wiele znaczących wydarzeń. Jedno z nich obrazuję poniższy plakat ...

Walka między Grandmaster Flashem a Brothers Disco czyli Dj Baron i Dj Breakout. Wielka rzymska czwórka stała się powodem sporu, Breakout uznał, że jest zbyt widoczna i akcentuje ekipe Flasha.

Dziś nie zajmuje się już tworzeniem plakatów, jednak zdarzało mu się sporadycznie zaprojektować jakiś. Za przyzwoitą opłatą jednak, wraca do zajęcia, które zagwarantowało mu przydomek - The King of Flyers ...

Ksywki pozostałych bardziej znanych twórców plakatów ze starej szkoły: Eddie Ed, Straight Man aka Lava, Cisco, Danny T, A Riley (współpracował z L Brothers), Vega Ray, Phase 2.

Lemoin Thompson aka Buddy Esquire zmarł w pierwszej połowie 2014 roku.