Dj Hit22 talking about Grand Master Flowers

TinyLove którego "zapoznałem" kilka lat temu podczas prac nad biografią DJ'a Chipsa poprosił mnie o umieszczenie wywiadu z osobą nietuzinkową. DJ Hit22 opowiada o historii legendarnego Grandmastera Flowersa ...

 

Ludzie z Bronksu niechętnie wspominają o Flowersie. Na pytania o jego osobę odpowiadają krótkimi zdaniami: "Był świetny, ale grał Disco". Takie kategoryzowanie i upraszczanie jest nie na miejscu, gdy jest mowa o początkach hip-hopu, który nie mógł "narodzić" się jednej nocy, jak głosi oficjalna wersja. A nawet gdyby, to ktoś wcześniej, powinien pozostawić swoje "nasienie" ...

Warto wspomnieć jeszcze, że Disco w tamtym latach nie oznaczało, tego co rozumiemy dzisiaj przez ten termin. To nie przypałowe Saturday Night z Travoltą. Disco tak jak Jam, to impreza. Z tego też względu w latach 70-tych, niektóre hip-hopowe ekipy, umieszczały te słowo do nazw, ksywek, plakatów. Disco Bee, Disco King Mario, Disco Four ...

"Hip Hopowcy nie wspominają o Flowersie, ponieważ ta wiedza zmusiłaby ich do wprowadzenia zmian w historii hip hopu. Możliwe też, że pewni ludzie są zazdrośni o to kim był Flowers w czasach swojej świetności. Flowers był osobą zamkniętą w sobie, trzymającą się z boku, czasami wręcz arogancką. Ten fakt może być także nie bez znaczenia. Mi jednak nigdy nie powiedział żadnego szorstkiego słowa. Żałuję, że nie spędzałem z nim więcej czasu. Niestety wielu ludzi korzystało na jego sławie. Byli jego fałszywymi przyjaciółmi. " DJ Chips 

Dj Hit22 czyli Patrick Faber przez kilka lat korespondował ze mną, udzielając mi cennych informacji, które zostały wykorzystanie do opisania historii Dj'a Chipsa.

"7 John L. Watson With White Mouse – „You’re The Song” / „Let’s Straighten It Out” (1975)

Na singiel natknąłem się po omacku, lecz na album, już z premedytacją. Grzebiąc w setkach siódemek, trafiłem na zgrany tytuł. Przecież Latimore, po chwili Gwen McCrae, a zaraz O.V. Wright. Klasyk, jak uroda Raksy. 

Nadal jestem go ciekawy, ale nie jestem już nim zdziwiony. Jednak zaskoczenie towarzyszy w trakcie konfrontacji z pewnymi faktami. John L. Watson zostawił Missisipi dla Brytyjskich Wysp. Jego potrzeby twórcze prowadziły przez progresywny rock wprost do soulu i rhythm and blues.  

To dla mnie argumenty, by nadać swemu światu tempo 45 obrotów na minutę obu stronom. Pierwszą z nich jest „You’re The Song (I’ve Always Wanted To Sing)”. Subtelne wyznania o charakterze disco, ale takiego nad ranem, zmęczonego nocą. Chwila i jest strona B – wspomniane „Let’s Straighten It Out”, które gra w odosobnieniu. Łagodny monolog ulega emocjom i ekspresji, a ona głosi o tym od pierwszych taktów, nie tylko bębnami.

Można mówić dalej, ale jak druga strona, zatrzymuje się na tym, a Ty, zatrzymaj się nad tym. Posłuchaj. Jeśli nie znasz, to wyprostuj to.

Prod. Barry Kingston / 1975 / UK / Spark Records Ltd. 

Autor: Karol

Tim Maia dir. Mauro Lima I (2014)

 

Filmowe przedstawienie życia ojca brazylijskiej muzyki soul - Tim Maia. Mauro Lima sprawnie przedstawia życie legendarnego muzyka, problemy prawne i wspólny mianownik chyba wszystkich wielkich artystów - uzależnienia od narkotyków. 

Sebastião Rodrigues Maia to zmarły w 1998 roku brazylijski muzyk, który swoją twórczością wpłynął na rozwój wielu gatunków w swojej ojczyźnie, w tym funku i soulu. Scenariusz do filmu powstał na kanwie książki pdt.: Vale Tudo - O Som e a Fúria de Tim Maia autorstwa Nelsona Motta'y.

Brazylijska kinematografia potrafi zaskoczyć wysokim poziomem swoich produkcji. I tym razem zatem oczekuję sporej dawki filmowego kunsztu.

Od wielu lat szukałem tego filmu. W końcu udało się. A jako, że jestem fanem dobrego kina, obejrzałem z przyjemnością. 

La Madrina: The Savage Life of Lorine Padilla (2020) dir. Raquel Cepeda

Dokument ukazujący historie Lorine Padill, byłej żony przywódcy Savage Skulls, ulicznego gangu z NYC, określanej jako Pierwsza Dama tego gangu. 

Obraz pełen archiwalnych scen z lat 70-tych, to gratka dla zafascynowanych latami, w których powstawał hip-hop. 

Jednym z producentów obrazu jest Henry Chalfant, reżyser kultowego Style Wars.