"12 Madonna - Everybody (1982)

"12 Paris - Break The Grip Of Shame (1992)

Oldschool i rewolucja... - Paris

Paris urodził się 29.10.1967 w San Francisco. Od wczesnych lat był zwolennikiem Louis'a Farrakhan'a i Nation of Islam. Przeszedł na tę stronę wiary, zainspirowany ruchem Czarnych Panter i Malcolma X. Często podkreśla swoje przywiązanie do wyznania poprzez bojownicze nastawienie i ostry styl. Pierwszy singiel "Scarface Groove" nagrał w 89. Przełomem okazał się jednak wymowny i ostry "Break the Grip of Shame", wyrażający potrzebę zmian, został uznany za błyskotliwe i przekonujące wystąpienie przeciwko poniżaniu czarnych środowisk. Utwór ten był efektem umowy podpisanej z wytwórnią Tommy Boy, dzięki której Paris pojawił się w MTV. Jego teledysk był prowokacyjną mieszanką zdjęć przedstawiających umundurowanych rewolucjonistów, Malcolm'a X i ekstermistów z organizacji Czarne Pantery. Stał się on najlepszą prezentacją jego możliwości, jako artysta, producent i manager w jednej osobie (w 1990 ukończył studia ekonomiczne na University of California), współpracując jedynie z Dj'em Mad Mike'iem. Paris supportował Public Enemy podczas trasy, znakomicie rozgrzewając publikę. Choć niektóre środowiska zarzucały mu, że jest ponury i surowy, w dyskusjach na temat wszechobecnego zła prezentował bardzo konkretny, sensowny sposób myślenia, opierający się na wierze i ideałach. Jego utwory były zarazem zabawne i prowokujące... "Bush Killer", gdzie intelektualną dyskusję próbował zastąpić na rzecz fantazji o zemście. W 1987 roku Paris założył wytwórnię "Scarface", która po tym jak Ice-T rozstał się z Warner, bliska była podpisania z nim kontraktu. Był producentem nagrań kilku kalifornijskich zespołów, nagrał album wspólnie z krytykowanymi Conscious Daughters. Jego doskonały album Sleeping With The Enemy nie doczekał się się wydania w UK. Lecz zyskał uznanie na zachodzie... Podobnie z resztą kolejny album Guerilla Funk zebrał pozytywne recenzję...

(LP) Paris - Sleeping With The Enemy (1992)

(LP) Paris - Guerilla Funk (1994)

(''12) Paris - The Days Of Old (1992)
Peace!

Whodini, Ecstasy + Grandmaster Dee ...

Whodini to trio raperów z Brooklynu, NY. założone w 1981. Niektórzy w ich wczesnych nagraniach upatrują w nich prekursorów stylu "New Jack Swing". Grupę tworzą Jalil "Whodini" Hutchins i John "Ecstasy" Fletcher, wspierani przez Dj'a starej szkoły Grandmaster'a Dee, o którym mówiono "Jimi Hendrix techniki scratch". Słynął z tego, że podobno potrafił scratchować dowolną częścią ciała. Wcześniej współpracował m.in. z Devastating Two MC's i Jazzy Four. Później angażował się w działalność ruchu Louis'a Farrakhan'a (Nation of Islam). Przedmiot zainteresowania formacji Whodini nie odbiega, jak na gentelmanów przystało od aluzji i odniesień do płci przeciwnej. Ich debiutanckie nagranie "Magic's Wand" (dedykowane człowiekowi którzy tak naprawdę ich wypromował i był ojcem ich sukcesów na początku istnienia) było jednym z pierwszych singli do którego powstał wideoklip. Pierwotnie nagrany instrumental do tego utworu stwożył brytyjski muzyk Thomas Dolby. Natomiast Haunted House of Rock był zapowiedzią debiutanckiego albumu pt. Whodini, który ukazał się na początku 1983 roku, nakładem wytwórni Jive. Kolejny krążek Escape z 1984 roku, na którym Whodini mogli się pochwalić takimi hitami jak Friends, Freaks Come Out At Night czy One Love, umocnił ich pozycję na scenie. Niesieni na fali pojawili się na "Fresh Fest Tour" zaproszeni przez wschodzącego rekina rap biznesu Russell'a Simmons'a. Jesienią 1986 roku nakręcili antynarkotykowy klip Growing Up, sfinalizowany przez New York State Division Of Substance Abuse. Rok później ruszyli w trasę razem z LL Cool J'em, lecz to nie przełożyło się na utrzymanie wcześniejszych sukcesów związanych z LP Escape. Problemy z producentami i wytwórnią nie sprzyjały nagrywaniu nowych utworów, więc grupa zawiesiła działalność. Powrót z początkiem lat 90. zaowocował świeżością i albumem Bag-A-Trix. Lecz nowy nurt w rapie i jego przedstawiciele tj. Public Enemy czy N.W.A., którzy w tym okresie byli na szczycie przyćmili artystów starej szkoły, wysyłając ich albumy... W pewnym sensie, na zasłużoną emeryturę. Zaangażowani w projekt Terminator'a X "The Godfather's Of Threatt" z kawałkiem It's All Comes Down To The Money, stanęli w obronie starej szkoły i korzeni, obok Kool Herc'a czy Cold Crush Bros. ... It All Comes Down To Money... "Ludzie mówią o nas różne miłe rzeczy. Uważają nas za prekursorów, itp., a my chcemy, żeby to było widać na naszych kontach. Kochamy naszą robotę, ale lubimy, jak i o nas ktoś się troszczy. A poza tym, każdy ma dzieci i to przecż dla nich" - Whodini W tym samym czasie ukazała się jeszcze składanka, oczywiście z ich udziałem... "Riders of The Lost Art", prezentująca mistrzów starej szkoły w nowym repertuarze... W późniejszych latach Whodini kontynuowali swoją działalność, w wymiarze bardziej lokalnym chociaż współpraca z Jermain'em Dupree zakończyła się kolejnym i ostatnim krążkiem Six. (LP) Whodini - Whodini (1983) (Jive) (LP) Whodini - Escape (1984) (Jive) (''12) Whodini - Growin' Up (1986) (Jive) Crack Is Wack! ... Teraz już wiadomo gdzie Spike Lee wypatrzył G.C. Esposito do swoich produkcji... "School Daze" i "Do the Right Thing" ... Just Buggin' Out! Peace!

Grandmaster FLASH 11-ego marca w Warszawie!

Rap History Warsaw i ButiKlub prezentują:

GRANDMASTER FLASH

Organizatorzy Rap History Warsaw wraz z Butiklubem mają zaszczyt zaprosić wszystkich fanów prawdziwego hip-hopu na pierwszy w Polsce występ legendarnego didżeja Grandmastera Flasha! Jeden z ojców-założycieli kultury hip-hop, pionier turntablismu i współautor kultowego przeboju "The Message" - pierwszego zaangażowanego społecznie utworu w dziejach muzyki rap - wystąpi już... 11 marca w stołecznym "Butiklubie" na specjalnej i jedynej w naszym kraju imprezie, gdzie zaprezentuje najgorętsze oldschoolowe beaty ze złotych dekad lat 80 i 90.

Flash i The Furious Five jako pierwsi z hiphopowych artystów zostali w 2007 roku uroczyście wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame. Pochodzący z Barbadosu Joseph Saddler wynalazł też fundamentalną technikę skreczowania, znaną dziś powszechnie jako cutting. Był też autorem pierwszego turntablistycznego utworu - "The Great Adventures of Grandmaster Flash on the Wheels of Steel" - zarejestrowanego w 1981 roku na żywo, przy użyciu aż trzech gramofonów jednocześnie!

Takiej okazji nie można przegapić! Więcej szczegółów wkrótce!

Bilety:
przedsprzedaż: 39 pln
w dniu imprezy: 49 pln

bilety dostępne od 21.02 w sieciach sprzedaży TICKETPRO oraz EVENTIM

BUTIKLUB
ul. Przeskok 2
Warszawa
piątek, 11 marca 2011
wejście od 20:00
wjazd od 18stu lat


Flash on the breaks w filmie Wild Style (1982)

Minimum - Kraftwerk part I

Maximum - Kraftwerk part II

Straight 2 The Point - Grace Jones

Przyszła na świat jako jedna z bliźniaków... (Ma brata Bishopa Noela) Jej ojciec był pastorem i politykiem. W 1962 roku wraz z rodzicami przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych. Studiowała w szkole teatralnej na Uniwersytecie w Syracuse, NY.

Pod koniec lat 60. rozpoczęła karierę modelki. Amerykańska agencja modelek, dla której pracowała, wysłała ją do Europy, uznając, że jej uroda jest zbyt ostra jak na amerykańskie gusty. Jej kariera rozpoczęła się na wybiegach w Paryżu, gdzie pracowała dla najwybitniejszych projektantów mody i stylistów, m.in. Lagerfelda, Versace i Saint-Laurent'a. W połowie lat 70. można ją było zobaczyć na okładkach francuskich wydań magazynów mody Elle i Vogue. Po powrocie do USA stała się jedną z barwniejszych postaci klubu Studio 54 w Nowym Jorku, który skupiał uwagę celebrytów z całego świata. Została muzą Andy'ego Warhola, który zafascynowany jej urodą, wykonał wiele z jej słynnych fotografii.

W 1977 roku podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Island Records i nagrała swój debiutancki album Portfolio. Zawierał on taneczne przeboje disco: "Sorry", "I Need a Man" i stylową wersję piosenki "La vie en rose" z repertuaru Édith Piaf, która była motywem przewodnim filmu Roberta Altmana "Prêt-à-porter". W roku 1978 u boku Amandy Lear i Patty Pravo wzięła udział w bardzo kontrowersyjnym programie rozrywkowym Stryx, emitowanym we włoskiej telewizji. Pod koniec lat 70. nagrała jeszcze dwa albumy utrzymane w stylu disco: Fame i Muse.

Wkrótce porzuciła wygląd królowej dyskoteki na rzecz charakterystycznej kanciastej fryzury, która stała się na wiele lat jej znakiem firmowym. Wystylizowana przez ówczesnego partnera, francuskiego kreatora mody Jean-Paula Goude, była prowokująca i ambiwalentna seksualnie. Za ostry image odwołujący się do estetyki zaczerpniętej z klubów sadomasochistycznych i androgyniczny wizerunek została obwołana "królową gejowskiego disco".

Na początku lat 80. zaczęła nagrywać muzykę nowofalową i funk, wówczas też odnosiła największe muzyczne sukcesy. Jej czwarta płyta, Warm Leatherette, zawierała własne wersje utworów m.in. The Pretenders i Roxy Music. Był to album przełomowy. Dzięki pochodzącemu z niego przebojowi "Private Life", Grace Jones udało się przebić na brytyjskiej liście przebojów. W tym samym roku podczas programu telewizyjnego spoliczkowała na wizji prezentera Russella Harty'ego, twierdząc, że ją ignoruje. Wydarzenie to zostało wiele lat później uznane za jedno z najbardziej szokujących w historii angielskiej telewizji.


W 1981 roku nagrała album Nightclubbing, który zawierał covery piosenek takich wykonawców jak Iggy Pop, Flash and the Pan czy The Police. Album stał się dużym sukcesem, a singel "I've Seen That Face Before (Libertango)" stał się sztandarowym hitem Jones (utwór został wykorzystany przez Romana Polańskiego do filmu Frantic z Harrisonem Fordem). W tym samym roku rozpoczęła trasę koncertową po USA i Europie, w ramach której przedstawiała kultowe już widowisko A One Man Show. Następna płyta, Living My Life, ukazała się w 1982 roku i przyniosła przeboje "My Jamaican Guy" oraz "Nipple to the Bottle". W 1984 roku Jones wystąpiła w filmie Conan Niszczyciel, który stał się kultowym obrazem lat 80. Zagrała rolę agresywnej amazonki Zuli, u boku Arnolda Schwarzeneggera odtwarzającego rolę tytułową. Za tą kreację rok później została nominowana do nagrody filmowej Saturn.


Wraz z producentem Trevorem Hornem w 1985 roku zrealizowała dobrze przyjętą przez krytykę muzyczną płytę Slave to the Rhythm, gdzie zaprezentowała mieszankę popu, funku i rhythm and bluesa. Tytułowy singel stał się największym przebojem artystki. Płyta zawierała też fragmenty wywiadu, w których opowiadała o sobie. W przygotowaniu tego albumu brał udział także gitarzysta Pink Floyd, David Gilmour. W tym samym roku ukazała się kompilacja Island Life z największymi przebojami, a Grace Jones wystąpiła w czternastym z kolei oficjalnym filmie z cyklu o Jamesie Bondzie pt. A View to a Kill grając u boku Rogera Moore'a.

Kolejnym dużym przebojem Grace Jones stała się piosenka "I'm Not Perfect (But I'm Perfect for You)" z albumu Inside Story, a teledysk do tego utworu uznano za dzieło sztuki i symbol estetyki lat 80. Jednak wydana w 1989 płyta Bulletproof Heart nie sprzedała się dobrze, choć promujące ją single "Love on Top of Love" i "Amado Mio" zyskały sporą popularność.

W latach 90. ograniczyła działalność muzyczną. Wydała kilka singli, w tym "7 Day Weekend" w 1992 i "Sexdrive" w 1993 roku. Zagrała w pięciu filmach, m.in. Bumerang, Tatuaż żeglarza i Wyspa piratów. W roku 1997 razem z Tricky'm pracowała nad nową płytą, Force of Nature. Album nigdy się nie ukazał z powodu nieporozumień między artystami, wydano jedynie singel "Hurricane (Cradle to the Grave)". Światła dziennego nie ujrzała też płyta Black Marilyn, która wedle zapowiedzi miała wstrząsnąć sceną klubową...

W 2008 roku, po 19 latach przerwy, piosenkarka powróciła na scenę wspomnianym albumem Hurricane. Promowała go singlami "Corporate Cannibal" (w stylu Massive Attack) i "Williams Blood". W tym samym roku wyruszyła w trasę The Hurricane Tour, która okazała się sukcesem. W kwietniu 2010 ukazało się DVD Grace Jones – Live in Concert, zawierające dostępny dotąd jedynie na kasecie wideo koncert z 1982 roku znany jako A One Man Show. DVD zawiera 3 bonusowe wideoklipy: "Slave to the Rhythm", "Love Is the Drug" i "Crush".

Source: Wiki

''12 Grace Jones - I'm Not Perfect (But I'm Perfect For You) (Remix)



Peace!

Unforgivable Blackness: The Rise and Fall of Jack Johnson (2004) reż. Ken Burns

"Just remember whateva You write 'bout me, that I was a man ..."

Film opowiada historię życia pierwszego, czarnoskórego mistrza wagi ciężkiej Jack'a Johnson'a, który walczył nie tylko na ringu jako bokser... Jego walka o równouprawnienie, postęp i przyszłość czarnej społeczności, na przełomie wieków to główny motyw tego obrazu... Kolejne części z łatwością znajdziecie na YouTube. Polecam! Peace!

Journey with People & Street's Of BX...

"12 Kurtis Blow - Basketball

BDG Breakdance Battle 2011