Viva Loisaida (1978) Dir. Marlis Momber

"Interviews, biographies, and a tour of the Puerto Rican Lower East Side circa October 1978, when it was a very poor neighborhood. "Loisaida" refers to "Lower East Sider" in "spanglish."" - IMDb

Polish Drum Breaks mix by Kupuję Winyle

"Polish Drum Breaks" to mix skompilowany i zapętlony przez Kupuję Winyle, w którym możemy usłyszeć utwory ze Złotej Ery polskiej muzyki rozrywkowej, w których na pierwszym planie jest właśnie perkusista. Wśród nich posłuchamy granie takich bębniarzy jak m.in. Andrzej Nebeski (Grupa ABC), Jerzy Skrzypczyk (Czerwone Gitary), Józef Hajdasz (Breakout).

Mix jest dostępny do ściągnięcia za symbolicznego dolara + podatek
https://kupujewinyle.bandcamp.com/releases

DJ Shadow & DJ Cut Chemist - Renegades of Rhythm

Po 8-letniej przerwie powrócili. Ten duet DJ-ski powinien już być znany części z Was od czasu premierowego materiału na żywo miksując siódemki w 1999 roku - Brainfreeze. Kolejnymi projektami były kolejno - Product Placement (2001) oraz The Hard Sell (2007).  Tradycji musiało stać się zadość - mamy do czynienia ze 100% winyl setem.

Ich najnowszy show nazywa się Renegade of Rhythm i jest muzyczną genezą Hip Hopu. DJ Shadow i DJ Cut Chemist weszli do magazynu Hip Hop Collection na Uniwersytecie Cornell w Ithaca (stan Nowy Jork), gdzie mogli przeszukać ponad 40,000 płyt winylowych, które podarował sam Afrika Bambaataa, twórca Zulu Nation. Te same płyty rozgrzewały imprezy w parkach w Nowym Jorku w lato 1975 i przez kolejne dekady. W jego kolekcji nie ma tylko rapu, electro i funku, ale również reggae, salsa, soca, calypso, new wave i nie tylko. W latach 70' kultury zaczęły się przenikać na ulicach Rotten Apple i wzajemnie czerpały od siebie inspiracje. To właśnie tytułowy rytm oraz rola DJ-a jako łącznika między kolejnymi utworami są motywami przewodnimi ich tegorocznego występu na 6 gramofonów oraz akcentu w postaci samplingu na żywo za pośrednictwem Vox Percussion King zwanego również jako Beat Box Grandmaster Flash'a. Całości dopełniają wizualizacje z archiwalnymi materiałami ze sceny rapowej, jak i graficiarskiej zmontowane przez Bena Stokesa.

Opowieść otwiera Funkadelic - What Is Soul, który wprowadza nas w klimat tego co ma nadejść w ponad półtora godzinnym wykonie. Pojawia się afrykański rytm, dźwięki dżungli, fala elektronicznej muzyki, oczywiście funk i rap, jak również sekcja z samymi breakami z Apache na czele jako tribute dla bboys (doubling zapożyczony od J Rocca tak na marginesie - przyp. red.). Nie chcę zdradzać całej historii, to trzeba po prostu obejrzeć i przede wszystkim poczuć wsłuchując się w tą muzyczną edukację jaką serwują nam DJ Shadow i Cut. Pozycja obowiązkowa.

"Today on this program you will hear gospel
And rhythm and blues and jazz
All those are just labels we know that music is music"
Jesse Jackson na Festiwalu Wattstax Music w Watts (1972)

Spike Lee otrzymał Oskara!

 

Na zdjęciu Spike Lee trzymający statuetkę - od lewej Wesley Snipes, Denzel Washington i Samuel L. Jackson

W minioną sobotę podczas prestiżowej gali The Governors Awards w Hollywood, Spike Lee, po 29 latach od debiutu w branży w postaci nakręcenia "She's Gotta Have It", otrzymał Honorowego Oskara za całokształt osiągnięć od Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Zanim rozpoczął swoje przemówienie, nie sposób mu było nie wspomnieć o butach, które miał na sobie w ten wieczór czyli Air Jordan 6 Oscar Edition Gold Leaf, jedynej takiej pary butów na świecie, otrzymanej od Michaela Jordana z tejże okazji. Z typową dla siebie manierą i niezwykłą naturalnością pokazał kompleksowość swojej osobowości - opowiedział o swoich początkach czyli sportowych ambicjach, słabych ocenach na prestiżowych studiach dla czarnoskórych w Morehouse College w jego rodzinnej Atlancie, lecie 1977 roku, które zainspirowało go do zakupienia kamery i późniejszego nakręcenia Son of Sam, drewnianym Oskarze za pracę dyplomową Joe’s Bed-Stuy Barbershop: We Cut Heads na Tisch School of Arts na NYU. Na koniec tego niemalże 18-minutowego przemówienia, wymierzył parę ciosów w stronę branży, krytykowanej od lat przez niego jako aktywistę w sprawach afroamerykańskich, jak i ... prezydenta Obamy, oczywiście z przekorą. Spike Lee pod banderą swojej wytwórni filmowej 40 Acres & A Mule promuje ostatnio swój najnowszy manifest w postaci musicalu-satyry "Chi-Raq".

Zdjęcie - officialspikelee

New York in the 70's, Allan Tannenbaum

Co-founder of YO! MTV Raps R.I.P.

Peter Dougherty 1956 - 2015

Fresh Dressed (2015) reż. Sacha Jenkins

Wielokrotnie mówiąc o kulturze Hip Hop i wymieniając 4 fundamenty, wspomina się też o sposobie mówienia, chodzenia, ale robiąc to wszystko zwracamy szczególną uwagę na to jak się ubieramy. Każdy wie jak ważne jest pierwsze wrażenie - to co nosimy na sobie ma nas wyrażać nasz styl, sposób bycia. Zainspirowani modą, takie zespoły jak RUN DMC  napisali numer oddający hołd butom Adidasa, A$AP Rocky w "Fashion Killa" żongluje porównaniami swojej muzy do najlepszych projektantów, a ostatnimi czasy Migos nawija refren, w którym kilkadziesiąt razy pod rząd powtarza nazwę włoskiego domu mody Versace (co skwintował w swoim programie Snoop Dogg). Zaczynając od ery fundamentów, na których tworzyła się ta kultura, trzeba zacząć od inspiracji pierwszych ekip jak Grandmaster Flash & The Furious Five, którzy tak jak Parliament i Funkadelic zakładali skórzane kamizelki i chodzili w ekstrawaganckich strojach. W drugiej połowie lat 80, A Tribe Called Quest nosili afrocentryczny ubiór z Kente czyli naprzeminnie nakładanych warstw jedwabiu i bawełny tworzących kolorowe wzory, a Flava Flav wpadł na scenę z Public Enemy nosząc zegar zawieszony na łańcuchu na szyi. Raperzy jak LL Cool J czy Busta Rhymes nosili szerokie spodnie firmy FUBU założonej na początku lat 90, a w ich ślad poszli w Polsce Moro, Clinic czy Malita. Aktualnie króluje slim fit i przedłużony krój topów u młodych raperów utrzymane w czarnej kolorystyce aka "black fashion". Czy robimy to za pośrednictwem bardziej artystycznych wzorów czy skromnego minimalizmu, najważniejsze aby odzież reprezentowała nas, a nawet może przekazywać na forum publicznym poglądy społeczne czy polityczne. To wszystko znajdziemy w filmie w reżyserii Sacha Jenkins pt. "Fresh Dressed" gdzie usłyszymy wypowiedzi takich ikon jak Pharrell Williams (dzięki niemu Superstary zyskały na wartości w tym roku), Kanye West, Swizz Beatz (wice-prezes marketingu, designu i muzycznego działu w Reeboku), Puff Daddy (Sean John), Damon Dash (Roca Wear), Russell Simmons (Phat Farm), André Leon Talley (magazyn Vogue), Marc Ecko, Nasir "Nas" Jones i wielu innych.

"Fresh dressed like a million bucks
Threw on the Bally shoes and the fly green socks
Stepped out my house stopped short, Oh no!
I went back in, I forgot my Kangol"
Slick Rick w kawałku "La Di Da Di" Doug E. Fresha (1985 rok)

ElectroMoustache #19 w Dwa Światy

Nadszedł czas na kolejną - 19 edycję Electro Moustache.
EM powraca na parkiet Dwóch Światów. Zagrają: Cattolic, Different, Plastic Doll i gościnnie Ratata. Wszyscy są zwolennikami mixowania z czarnej płyty, dlatego tez cała impreza będzie grana w 100% z vinyli. Zapraszamy na dobrą mieszankę:

italo-disco-horror-electro-synth-space-chicago-house

Only Music Survives !!

Zagrają:
Ratata
Cattolic
Different
Plastic Doll


Wstęp 5
22:00 – 05:00
Dwa Światy
Toruń

info organizatora

Dj Chips Say Somethin' #4 Hip Hop?

What in your estimation is the state of so-called Hip Hop today?

In my opinion Hip Hop is now Hip Pop. It is very watered down. The best Hip Hop was the 90’s. Then it tanked. The topics they rap about now are boring. Anyway too many contributions for so called Hip Hop to come out of one borough. Plus people were hating on the term disco. So someone started saying Hip Hop. Just remember when so called Hip Flop started there were NO Hip Hop records. They were just playing the break parts of records. Who would want to hear that ALL night??? Its like skipping an entire chapters of a book just to see what happens at the end. I couldn’t do it. Records were designed to build to a climax. Hip Flop is fast food music.

"7 King Hannibal ‎– The Truth Shall Make You Free

Gangs of New Zealand - Mongrel Mob photographed by Jono Rotman

© Jono Rotman 

@ jonorotman.com

Wracając klimatem do korzeni kalifornijskiej grupy 'Boo Yaa Tribe', oraz samoańskiej kultury z Wysp Salomona, oraz okręgu Oceanii, prezentujemy dziś wgląd do unikatowej sesji zdjęciowej, autorstwa Jono Rotman'a, przedstawiającej obecny stan rzeczy jeśli chodzi o grupy i gangi w Nowej Zelandii. 'Mongrel Mob', obok 'Black Power', stanowią jedną z najliczniejszych tego typu grup, powstałych już we wczesnych latach 60-tych, XX wieku. Tak więc, proces tworzenia gangów, nie tylko tych motocyklowych, zrzeszających fanów dwóch kółek, ale tych ukierunkowanych w stronę innych, bliżej nie określonych nielegalnych, bądź społecznych działalności rodem z filmów "Warriors" czy "Wanderers", pozostaje nie tylko domeną rzeczywistości, zakorzenionej w amerykańskim śnie pt. "The American Dream".

Riley B. King R.I.P.

Riley B. King 

16.09.1925 - 14.05.2015

Electro Moustache #18 w eNeRDe

To już ponad 5 lat Electro Moustache. Po długiej przerwie nadszedł czas na kolejną, juą 18-tą edycje. Tym razem Electro Moustache zawita na parkiet NRD. Na imprezie zagrają Cattolic, Plastic Doll i Different - nikt z nich nie idzie na kompromis. Od samego początku koncepcją imprezy było mixowanie w 100% z vinyli !! Tym razem będzie tak samo. Zapraszamy na dużą dawkę italo disco, horror, electro, synth, space, chicago house.

Only Music Survives !!

16.05.2015

klub eNeRDe, Browarna 6, Toruń 

Start: 22.00
Wstęp: szóstka

© info organizatora 

Polski Hip Hop Posiada Wiele Twarzy (2015) Autorzy: Sadi&Graff

To było nieuniknione. Dwuletnia praca nad książką dokumentalizującą hip hopową działalność oldschoolowych hip hopowców Sadiego i Graffa, dobiegła końca. Przyznam, że czekałem na nią z niecierpliwością.

Stali czytelnicy bez problemu pamiętają postać Sadiego, który swego czasu dość aktywnie udzielał się na tym blogu. To co nas jako sympatyków fascynowało, on przeżył na własnej skórze. Wzbogacił blog sporą dawką nigdy nie publikowanej wiedzy, wywołując tym niemałe kontrowersję. Jako pierwszy dokonał analizy organizacji UZN, ściągając na siebie falę krytyki - tak jakby pewne sfery miałyby być opatrzone stemplem cenzury. Prawdopodobnie i ta książka zawierać będzie nieznane fakty i z perspektywy autorów przedstawi ich wizerunek polskiego hip hopu.

Polskiego hip hopu, który nie rozwijał się od wczesnych lat '90-tych - jak to skrzętnie i z pełną determinacją powtarzają pionierzy polskiego rapu. Pionierzy, którzy swoje początki z muzyką rozpoczynali od punk rocka. Autorzy, jako młodzi nastolatkowie - na wzór filmów Beat Street czy Wild Style - przenosili nowojorski styl na swoje tereny. Nie było wtedy mowy o rapie, hip hop oznaczał indywidualność, realizowanie siebie w kontrze do ówcześnie panujących czasów - które w pierwszej połowie lat '80 nie były za ciekawe.

Z uwagi na niski nakład - 300 sztuk - książka przeznaczona na ścisłego grona fanów podziemnego hip hopu.

Książka trafi do sprzedaży 29 kwietnia. 

Danny Lyon Immortalize What Brooklyn Was Like In The Summer Of 1974