niedziela, 30 maja 2010

Body Rock (1984) reż. Marcelo Epstein

W cieniu takich obrazów jak Wild Style, Beat Street czy Breakin', powstawało wiele podobnych filmów które walczyły o uznanie, wraz z wzrastającym zainteresowaniem Kulturą Hip Hop i jej elementami. Body Rock to właśnie taka pozycja... Grupa przyjaciół tańczy Break'a gdzieś w jednej z amerykańskich metropolii, marząc o sławie i wyrwaniu się z getta... Niskobudżetowa historia jakich wiele nakręcono w tamtym okresie, jak np. Rappin'. Polecam dla fanatyków klimatu... Jedyne co znalazłem w nim ciekawego i wyjątkowego to tytułowy kawałek i klip który wrzucam poniżej...

(12'')Maria Vidal - Body Rock (1984)

Born on a hungry street
Children of darkness grew upon the beat
Anything in our way
We'll just move away
I got the hearts to win
you got the eyes that say that I can
We've gonna turn this town upside down tonight
They can't stop us now!
Body rock ... get your body into music!!!



F: Odtwórcą głównej roli jest Lorenzo Lamas, znany polskiej publiczności z postaci Reno Rainesa czyli Renegata, a od niedawna zaskarbił sobie sympatię damskiej części widzów grając w serialu Moda na Sukces.

Eurobattle 2010



© Mobilizacja

Ali-Ollie Woodson RIP

12.10.1951 - 30.05.2010

czwartek, 27 maja 2010

The D.O.C.'s 1st video ever!!

Świeżo znalezione! Jeszcze przed Ruthless Doc należał do ekipy The Fila Fresh Crew i jak nieoczekiwanie widać nagrał wtedy klip! Prawdziwy Old School - humorystyczny storytellin' z refrenem, który wszyscy chyba śpiewamy mimo woli wstając z łóżka I Hate To Go To Work!!!! Osoby The D.O.C. nie trzeba przybliżać fanom gangsta rapu, lecz należy mu się artykuł na łamach tego bloga bez dwóch zdań. Ale to kiedy indziej, na razie raczcie się, jeszcze przedruthlessowską, twórczością Doc'a! Peace!

 

New Kids In The Hood-Illegal

W 1993 roku dwóch młodziutkich chłopaków Lil'Malik (młodszy kuzyn Snoop'a pochodzący z Zachodniego Wybrzeża) oraz Jamal aka Mally G (Filadelfia) poznało się za pośrednictwem Treach'a z Naughty By Nature. W tym samym roku wydali oni album jako Illegal pt. "The Untold Truth". Płytka pokazała naprawde konkretne umiejętności chłopaków, którzy nie szczędzili obraźliwych słów wobec Kris Kross. Malik i Jamal rapowali na beatach takich wymiataczy jak Eric Sermon czy Diamon D. Kawałek promowały takie teledyski jak "We Getz Busy":


Oraz utrzymany w westcoastowym klimacie remix "Back In The Days":



Po wydaniu płyty drogi Mally'ego G i Malika się rozeszły. Malik od roku 1993 zaczął kolaborować z Death Row Records i tak możemy go usłyszeć na klasycznym debiucie Snoop Doggy Dogg'a "Doggystyle" w utworze "Pump Pump" gdzie ma ksywę Lil'Hershey Loc. Malik wystąpił też na debiutanckim krążku Warren'a G "Regulate...G-Funk Era" w kawałku "What's Next" i na debiucie Tha Dogg Pound w kawałku "Cyco-Lic-No (Bitch Azz Niggaz)" jako Mr. Malik. Możemy go zobaczyć też w niedawno wydanym teledysku Dr.Dre z udzialem Tha Dogg Pound i Lady Of Rage "Puffin' On Blunts And Drankin' Tanqueray"

Mally G zaś wydaje pod koniec 1995 roku debiutancki krążek pt. "Last Chance, No Breaks", który został wyprodukowany przez Redmana, Ericka Sermona i Easy Mo Bee. Płytę promowały te oto teledyski:
"Fades Em All":



"Keep It Real":



Jeśli chodzi o Lil' Malika to niestety kariera solowa mu się nie udała choć wydał solowy singiel "Malik Goes On":



I nagrał numer z Warrenem G "We Want Yo Hands Up" (swoja drogą świetny G-Funk) na OST pierwszego "Grubego i Grubszego".
Mally G natomiast występował na płytach Def Squadu czy Redmana oraz na debiucie Metha/Reda "Blackout"!
Co można jeszcze dodać jeśli chodzi o umiejętności patrząc na Illegal? Nic wystarczy porównać to co się dzieje teraz...

Long long time ago on the West Side...

Ludzie tacy jak DJ Flash czy ekipa Rappers Rap Group na początku lat 80 zaczynali tworzyć muzykę rap opartą na brzmieniu electro. Oto prezentacja autorstwa aktywnie działającego na necie DJ'a Flash'a, prezentująca ekskluzywne zdjęcia z koncertów, fotografie artystów czy ulotki z początku lat 80. WC Old School w pełnej krasie! Enjoy!

środa, 26 maja 2010

T-Kid odwiedził Toruń...

...czyli Julius Cavero pochodzący z nowojorskiego Bronxu, były członek gangu Bronx Enchanters oraz The Renegades of Harlem przyjechał 28-ego kwietnia do pięknego miasta nad Wisłą, spotykając się z entuzjastami graffiti przed sklepem Blik z akcesoriami malarskimi (tu kupicie farby Montany w TRN - przyp. red.)... (foto - Biek) ...i zostawił nam małą pamiątkę.

niedziela, 23 maja 2010

"12 New Order - Confusion (1983)


You just can't believe me
When I show you what you mean to me
You just can't believe me
When I show you what you cannot see...


Dedication 4 kOOl Martha... Happy B-Day Girl!

"12 Information Society - What's On Your Mind (1988)




Break Dance 2 Get Your Chance - Dynamic Rockers & Dynamic Breakers Story...

Dynamic Rockers podobnie jak Rock Steady Crew byli w znacznym stopniu odpowiedzialni za dołączenie break'a do mainstreamu Kultury Hip Hop na przełomie lat 70. i 80. Pochodzący z Queens Dynamic Breakers w rzeczywistości byli częścią większej zorganizowanej załogi Dynamic Rockers, którzy stoczyli legendarną uliczną walkę z Rock Stedy Crew przed Lincoln Center na Manhattanie, podobnie jak ekipa United Skates of America w filmie Style Wars w reżyserii Tony'ego Silver'a. Styl Dynamic Rockers to typowy oldschool style bboy'ingu, połączony z elementami akrobatyki, gimnastycznych popisów, footworków podobnie jak rywalizujące z nimi ekipy z Bronx'u. Wizualnie umiejętności grupy (dla niewtajemniczonych) mogły by się wydawać akrobatyką niż prawdziwym breakdancem, ale z drugiej strony co może być bardziej istotne niż swój własny niepowtarzalny styl... Breakdance pod tym względem wydaje się mieć nieograniczony potencjał i jest sztuką samą w sobie... Dynamic Breakers została powołana gdy czterech bboyi zdecydowało się na podpisanie umowy z nowo powstałą firmą menadżerską Breakdance International. W jej skład weszli Kano, Spider, Airbourne oraz Flip. Ta czwórka była wcześniej odpowiedzialna za akrobatyczny styl i umiejętności Dynamic Rockers, których początki to wspólne zajęcia w drużynie gimnastycznej w Hillcrest High School w Queens, skąd większość członków grupy się znała. Po pewnym czasie dołączył do nich piąty breaker z New Jersey. Deuce był mistrzem niezwykle długiego head-spin'a, a jego znakiem rozpoznawczym była chusta którą zawiązywał na głowie przed swoim firmowym popisem. Pod wpływem firmy zarządzającej grupa ćwiczyła choreografie, stając się bardziej profesjonalnym tanecznym zespołem ściśle współpracującym ze sobą. Rutyna pozwoliła im na podpisanie kontraktów na występy pokazowe w nowojorskich nocnych klubach. Pierwsze komercyjne pokazy przyszły wraz z programem That's Incredible. Był to show który ukazał się w telewizji publicznej, w tym samym czasie co słynna scena z udziałem Rock Stedy Crew w filme Flashdance, którego reżyserem był Adrian Lynn. Powszechnie wiadomo o tym, że Rock Steady Crew są pionierską grupą która przedstawiła breakdance szerszemu gronu odbiorców, nikt temu nie zaprzeczy, ale to Dynamic Breakers wcześniej zyskali szerszą uwagę w kraju, biorąc udział w filmach "Delivery Boys", "The Exterminator" i "The Last Dragon". W The New Show dla stacji NBC, zakręcili aktorką Penny Marshall, która na własnej skórze przekonała się co znaczy m.in. head-spin'... Pojawiali się również w nowojorskiej stacji ABC, w konkursie talentów stacji WABC-Channel 7 (sponsorowanej przez firmę Swatch, która została sponsorem Fresh Fest Tour), gdzie zajęli pierwsze miejsce. Główną nagrodą był udział w filmie "Beat Street" który wyreżyserował Stan Lathan. Produkcją filmu zajął się Harry Belafonte, współpracujący z firmą menadżerską Breakdance International, która jak wiadomo prowadziła interesy Dynamic Breakers. Niestety w wyniku nieporozumień między firmą i producentami (na tle finansowym), w filmie nie wystąpili... 

W ich miejsce tańczyli Rock Steady Crew i New York City Breakers. Dynamic Breakers to nie tylko breakdance crew... Dwa single nagrane dla Sunnyview Records: Dynamic (Total Control) & Kim były kolejną dawką dobrego oldschoolowego klimatu tym razem muzycznego. Kawałek Dynamic miał być w rzeczywistości duetem z grupą Total Control. Jej członkowie: MC Dynamike i MC Frankie Dee wspomagani przez DJ'a Johnny Juice'a byli starymi znajomymi z Hillcrest High School. MC Dynamike należał do grupy gimnastycznej wraz z oryginalną czwórką chłopaków ze starej ekipy Dynamic Rockers. Pod wpływem ich udziału w programie telewizyjnym, napisał rymy do w/w numeru. Firma Breakdance International załatwiła wszystkie formalności i tak w 1984 roku ukazał się ich wspólny singiel. Produkcją podkładu zajął się Cozmo D z grupy Newcleus. Drugi utwór z płyty... Kim był już samodzielnym dziełem Dynamic Breakers, a Dynamike wraz z Dj'em Johnnym Juice'm dołączyli do Newcleus, rozwiązując tym samym projekt Total Control... 

Ciekawostką jest kolejny projekt Break Machine, którego korzenie to Dynamic Rockers. A dokładnie m.in. bboy Lindell Blake, jest odpowiedzialny za stworzenie takie numerów jak Street Dance czy Break Dance Party, które są klasykami gatunku bboy groove's. Peace!

sobota, 22 maja 2010

Break Dance 2 Get Your Chance - "Floor Masters Crew" 2 Become "New York City Breakers" & Michael Holman Story...

New York City Breakers to kolejna załoga tancerzy pochodząca z Bronx'u, a dokładnie z Kingsbridge północno-zachodniej części (na północ od Sedgwick Ave gdzie kOOl Herc grywał pierwsze imprezy). Oryginalnie we wczesnych początkach swojego istnienia tworzyli Floor Masters Crew, wcielając w swoje szeregi większą ilość osób niż inne oldschoolowe breakdanceowe grupy. Najważniejszą piątkę tworzyli: Chino Action Lopez, Noel Kid Nice Mangual, Matthew Glide Master Caban, Tony Powerful Pexster Lopez i Ray Lil Lep Ramos... inni z załogi to m.in. ... Bobby Flip Rock Potts Dennis Kid Romance Deleon Corey Icey Ice Montalvo Alex Lil Alex Roman London B-Boy London Reyes Mitchell Speedy Dee Martinez Alfredo Quiky Nunez Jeff Lil Fastbreak Goldstein Joey Snap Reyes Richard Fastbreak Williams Tony Kid Freeze Moreno Henry Troll Delgado Tony Mr. Wave Draughon Michael Holman, początkujący filmowiec mający na swoim koncie amatorski film "Catch a Beat" z 1981 roku, był człowiekiem odpowiedzialnym za organizowanie hiphopowych eventów w klubach na Manhattanie. Jednym z takich miejsc był klub "Negril"... W 1982 roku Floor Masters Crew zaakceptowali zaproszenie Holman'a... Efektem była bitwa między dwoma załogami Floor Masters Crew vs. Rock Steady Crew Battle. Jako bywalec nocnych klubów i miłośnik Break'a, Holman pod wrażeniem umiejętności, footworków i pomieszania stylów FM Crew, został ich menadżerem. Angażując najbardziej jego zdaniem utalentowanych: Action, Kid Nice, Glide Master i Powerful Pexster stworzył z pomocą pioniera nowojorskiego graffiti Phase II załogę New York City Breakers, wcielając w jej szeregi również bboy'a Lil Lep z ekipy 7 Deadly Sins. Niestety reszta starej załogi FM Crew nie brała udziału w oficjalnych pokazach nowo powstałej grupy NYC Breakers, jednak po czasie Holman zaangażował więcej tancerzy w swój projekt, postacie takie jak Flip Rock, Mr. Wave, Icey Ice czy bboy'a Lil Alex. Po nieudanej przygodzie z filmem Sixteen Candle's (reżyser zrezygnował w wersji ostatecznej z ujęć z pokazem NYC Breakers), przyszedł czas na hollywoodzki hit "Beat Street", gdzie z sukcesem walczyli przeciwko starym znajomym z Rock Steady Crew (w filmie grupy wystąpiły pod innymi nazwami). Scena walki z klubu Roxy, którą nikomu nie trzeba chyba przedstawiać, do dziś pozostaję chyba najbardziej kultową, wyreżyserowaną relacją Oldschool Battle w historii... Kolejne pozycję gdzie można zobaczyć ich popisy to m.in. Graffiti Rock, niskobudżetowy Body Rock (z "renegatem" Lorenzo Lamas'em z roli głównej!) czy Soul Train oraz wiele innych programów telewizyjnych stacji amerykańskich. Niestety po śmierci Glide Master'a NYC Breaker's zawiesili działalność do końca lat 80. Do ciekawostek należy dodać, że dzięki The Bob Hope Show i jego gospodarzowi "Breakersi" dostali szansę wystąpienia w Waszyngtonie dla prezydenta Ronalda Regana. Samo wydarzenie było transmitowane w całym U.S. of A. i do dziś jest nieoficjalnie uznawane za obwieszczenie i akceptację Hip Hop'u jako "Kultury"... 

Break Dance 2 Get Your Chance - Rock Steady Crew

Jedna z najważniejszych jak nie najważniejsza z grup breakdance'owych, będąca częścią organizacji Universal Zulu Nation, założonej przez ludzi z gangu Black Spades. Rock Steady Crew cieszy się olbrzymim szacunkiem innych bboy's & bgal's na całym świecie... Każdy szanujący się tancerz wie o czym mówię... Ich dokonania są częścią kultury hip hop w stylu oldschool koncentrującej się wokół graffiti, break'a i rymowania. Uważani za pionierów w swojej dziedzinie, są odpowiedzialni za rozpowszechnianie "tańca ulicy" od początku swojego istnienia (1977 rok). Grupa została pierwotnie założona w Bronx'ie z najlepszych tancerzy z kilku istniejących już lokalnych grup. Byli to Jimmy Dee & JoJo, do których dołączyli m.in. Frosty Freeze, Ken Swift, Jimmy Lee, Take One, Kid Galaxy, Lenny Len czy Spy. Pierwsze spotkania... Czyli ucieczki ze szkoły by ćwiczyć i rozwijać swoje skillsy w parku "Happy Warrior Playground" (po zdobyciu większej uwagi, park zmienił nazwę na "Rock Steady Park"). Liderami formacji byli Jimmy Dee, a później cieszący się dużą charyzmą Crazy Leg's. Przejęcie władzy przez Cee Leg'sa było konsekwencją pokonania w tanecznej bitwie Jimmy'ego Dee. (stąd wywodzą się pierwsze pojedynki o szacunek, późniejsze i do dziś dobrze nam znane Break Battle's One on One). Ze względu na skomplikowane układy i figury taneczne członków grupy, można było uważać ich za akrobatów i tak też byli postrzegani przez opinię publiczną, czyli po prostu Fresh Style. Żaden z nich nie miał przygotowania choreograficznego, a pomysły na kolejne elementy czerpali ze wschodnich sztuk walki, filmów na kasetach video. Swoje umiejętności prezentowali w nowojorskich parkach i ulicach, obok takich grup jak New Jork City Breakers czy Dynamic Rockers (o których kilka słów w dalszej części Breakdance 2 Get Your Chance). W 1982 roku byli częścią pierwszej zagranicznej trasy artystów hiphopowych, słynnej " New York City Rap Tour". Rewelacyjne umiejętności zapewniły im miejsce także na ekranie w "Wild Style", "Flashdance" (podobno pierwsza zarejestrowana scena z bboy'em w historii kina w USA) czy "Beat Street". Pod wpływem ich występów często widownia tworzyła później własne amatorskie grupy taneczne... Ponad to Rock Steady Crew wydali nagrania audio i video z własnymi popisami oraz zarejestrowanymi bitwami... Oto jedno z nich... (LP) Rock Steady Crew - Ready For Battle (1984) (''12) Rock Steady Crew - BBoy's BGirl's (1984) BB boy's & BB girl's all around the world...  more: 

niedziela, 16 maja 2010

This Ain't New York... That's The Bronx! - Beat Street reż. Stan Lathan (1984)

Ha! Ha! Haaa! Over New York City Street With the smoke and funky beat They use to hang out all night And just go fight... Leavin' body's all over the street But now with Hip Hop, Breakdancein' Pop Electric Boogie just won't stop Everything in town is build around That cuttin' & scratchin', Hip Hop sound ...On Beat Street... Beat Street! 

piątek, 14 maja 2010

Oldschool Street Beatz #5 The Show Must Go On

Okay party people in the house! This is somethin' you never witnessed before! Yes! It's the oryginal human Dj! Finger Fresh! And his partner... The Grand Wizard, kOOl MiKey! Mikey, and that's me in the place to be. We gonna show you how... We! Do it for 2010, kick it live, all right? Cause you know... You're all sick of all these crap rappers Biting their rhymes because of they're backstabbers But when it comes to me and my man Dj Finger Fresh, here There is no competition cause we are the best, yeah! But that's in press which we approve... And yeah! We realize that we are on the move... So listen close some to you all don't miss! As We go with a little somethin' like this... HIT IT! Data: 25.06.2010 Miejsce: Klub eNeRDe Browarna 6 Miasto: Central TRN a.k.a. Toruń Line-up 21:00 Warm-up & Hip Hop Movies 22:00 BBoys & BGirls Battle 2vs2 23:00 we run this show till Damage! + Cypher Mainstage : Druh Sławek, Dj Finger & kOOl MiKe [OSC], C-Tix Featuring : Dope MC YabCo [OSC], Stiwen [PSKHH] Cash money: 7zł oldschoolowy ubiór 10zł normalny PLAN IMPREZY Hip Hop Movie Fundamentals: From Mambo To Hip Hop: A South Bronx Tale (2008) reż. Henry Chalfant Big Fun In The Big Town (1986) reż. Bram van Splunteren OSB 2vs2 Battle: W trakcie piątej edycji Oldschool Street Beatz odbędzie się breakdance’owa bitwa w systemie 2na2, która pod okiem zaproszonych sędziów wyłoni zwycięzców. Na mikrofonie panować nad akcją będzie MC Rat z włocławskiej Raprezentacji. Zdobywcy pierwszego i drugiego miejsca otrzymają respekt na mieście oraz nagrody rzeczowe ufundowane przez sklep Bboy Shop Snake Dance oraz Urban Flavours. Liczba ekip startujących w bitwie jest ograniczona, więc zapraszamy do jak najszybszego przesyłania zgłoszeń na OldSchoolersCrew@o2.pl. Dla osób, które nie zdążą znaleźć się na liście, również dajemy możliwość zaprezentowania swoich umiejętności! Po ochłonięciu z emocji po bitwie, podczas imprezy tanecznej utworzymy koło, gdzie każdy chętny może pokazać co potrafi, a na b-boya/b-girl z supreme style czeka nagroda. Jury: Bboy Kosa [Braterstwo Stylu] Bboy Macio [Sztewite] Bboy Mojżi [Bad Company] more info: Judges LISTA ZGŁOSZONYCH EKIP: 1. Bad Company (Lipno) 2. Braterstwo Stylu (Bydgoszcz) 3. Fpytke Skład (m.in. Bboy Mario - 25 years of breaking!) 4. Oh My God (Nakło/Chodzież) 5. RKS/Sztewite (Grudziądz) 6. SawCityRock (Piła) 7. Synchron Break Crew (Olsztyn) 8. Zulu Nation Poland BBoys La Di Da Di Show: Finger (OSC), kOOl MiKe (OSC), Dope MC YabCo (OSC) - rhymes, Stiwen (PSKHH) – beatbox, wykonają pokaz, w którym postarają się uchwycić klimat legendarnego numeru MC'ego Ricky D & Doug E. Fresh'a z przed 25 lat. Druh Sławek Pojawił się w eterze w roku 1994 w Rozgłośni Harcerskiej, późniejszej Radiostacji, gdzie przez blisko 10 lat prowadził kultowy dziś Raptime, promując niezależny i undergroundowy hip hop. Po komercjalizacji stacji przeszedł do stacji JazzRadio, gdzie do końca 2008r., kiedy to również Jazz Radio poddało się "prawom rynku", prowadził Najlepszy Groove w Mieście. Z tą audycją w 2009r. przeniósł się i zadomowił na stałe we wrocławskim Radiu RAM. W odróżnieniu od swoich wcześniejszych audycji, takich jak m.in. Raptime, Funk You czy Plądrofonia (poświęcona muzyce tworzonej wyłącznie z sampli), Najlepszy Groove w Mieście nie zamykał się na jeden tylko gatunek muzyki, zamiast tego koncentrując się na wyszukiwaniu muzy, której wspólnym mianownikiem jest bujający groove i synkopowany, funkowy vibe. Usłyszeć więc można zarówno stare, zakurzone kawałki, kiedyś zaszufladkowane jako pop, disco, bubble gum czy muzyka do porannej gimnastyki, a dziś zaskakujące słuchacza swoim groovem, jak i nowe jeszcze ciepłe winylowe płyty, zazwyczaj niedostępne w Polsce i rzadko, jeśli w ogóle grane przez jakąkolwiek inną stację radiową w Polsce. Dodajmy do tego legendarną i stale się powiększającą płytotekę Druha Sławka, oraz całe godziny poświęcone każdego jednego dnia na przeszukiwaniu bądź to internetu, bądź też sklepów płytowych i komisów w poszukiwaniu tego ulotnego vibe'u - i oto mamy Najlepszy Groove w Mieście. W każdą niedzielę od 20:00 do 24:00 w Radiu RAM. A od czasu do czasu również w co lepszych polskich klubach... C-Tix Debiutantka na toruńskiej scenie. Pochodzi z Bydgoszczy. Interesuje się Kulturą Hip Hop od dziecka. Jest kolejną postacią blisko współpracującą z ekipą OSC. C-Tix zaserwuje z za gramofonów wyszukane italo-disco, oldschoolowe electro i inne gatunki muzyczne... Autorka projektu plakatu Oldschool Street Beatz #5 The Show Must Go On Universal Zulu Nation Poland Mamy nadzieję, że nie pierwszy i nie ostatni raz gościć będziemy ekipę Universal Zulu Nation Polska na czele z Dj'em Big-W aka Crazy Pastor oraz wszystkich zaangażowanych w Polskie Stowarzyszenie Kultury Hip Hop. Po prostu: a lil' a bit of Zulu Groove... Więcej info na zulunation.com.pl kOOl Martha Dance Show Pasjonatka tańca oraz muzyki, przede wszystkim lat 80. Czyli Fly Girl from the 80's. Z jej strony możecie liczyć na konkretną dawkę tańca i energii na parkiecie. Marta jest autorką napisu Oldschool Street Beatz, z plakatu II edycji OSB! "Lepsza połówka" kOOl MiKe'a. Emilka & Noemi B-Day Zapraszamy wszystkich zaproszonych gości i wszystkich tych którzy zechcą uczestniczyć w przyjęciu urodzinowym najbardziej oldschoolowych Gal's w TRN City... Happy B-Day Gal's!!! Zapisy na last.fm SPONSORZY Snake Dance (http://sklep.snake-dance.pl) Urban Flavours (http://www.UrbanFlavours.pl) PATRONAT HONOROWY Zulu Nation Poland Polskie Stowarzyszenie Kultury Hip Hop PATRONATY Toruńska Scena HipHop Break.pl Kulturalny Toruń Mobilizacja Radio Rewers PopKiller Radio Sfera UKnowHowWeDo W Barwie Dźwięku

Disposable Heroes Of Hiphoprisy

Bardzo nowatorska grupa wczesnych lat 90. Tworzyli ją Rono Tse (bass) oraz Michael Franti (vokal). Obaj artyści wcześniej występowali razem w awangardowym industrial jazzowym zespole The Beatnis. Założywszy Disposable Heroes, muzycy pozyskali sprzymierzeńców w prasie muzycznej i w branży, świadczyły o tym wspólne występy z Billym Bragiem, Arrested Development czy Public Enemy. Ich brzmienie przypominało eksperymentalne akcenty z czasów The Beatnis, natomiast Franti przedstawiał najbardziej śmiałe teksty. W typowy dla siebie sposób wyszedł po za retorykę ówczesnego mainstreamu w rapie i postawił na coś nowego... Ale nie zupełnie, gdyż można się doszukać w jego twórczości i stylu głębokich korzeni rapu i wpływów G.S. Heron'a czy Last Poet's. Gdy w osobistym nagraniu "Music & Politics" stwierdził, że jest "palantem", sprawił, że rap doświadczył czegoś nowego... Debiutancka i jedyna płyta obfituje w tego typu nagrania, a zręcznie posługujący się słowami Franti... Imagination is sucked out of children by a cathoder-ray nipple Television is the only wet-nurse, that would create a cripple ... w nagraniu Television The Drug Of The Nation, przechodzi sam siebie. Sam kawałek piętnuje sceny przemocy, które ogląda w telewizji przeciętne amerykańskie dziecko. W Language Of Violence zajął się z kolei skłonnością raperów do homofobii, doszukując się jej związku w zataczającym szersze kręgi uprzedzeniem. Jeszcze ciekawsze były jego osobiste refleksje na temat własnego żywota... I was adopted by parents who loved me; they were the same color as the kids who called me nigger on the way home from school... Słowa pochodzą z Socio-Genetic Experiment. Nie fortunną konsekwencją elokwencji Franti'ego był fakt, że zespół stał się symbolem "liberalnego rapu", co nie koniecznie oznaczało dobry wpływ. W roku 1993 grupa zawiesiła działalność, jak później okazało się, że nie została reaktywowana... Franti & Rono Tse rozpoczęli kariery solowe... (LP) Disposable Heroes Of Hiphoprisy - Hiphoprisy Is The Greatest Luxury (1992)

wtorek, 11 maja 2010

I'm New Here (LP) by Gil Scott-Heron


Po dłuższym okresie ciszy, GS-H powrócił z nowym materiałem...

(12'') Gil Scott-Heron - Me and The Devil

Early this morning
When you knocked upon my door
An I say Hello Satan
I believe it's time to go
Me and the Devil
Walking side by side
And I'm gonna see my woman
Til I get satisfied...




more info: Gil Scott-Heron

London in full effect #3

"OK" Youth Club in Kilborn, North-West London... Chyba nie trzeba przedstawiać panów ze zdjęć... Peace 2 My Man Jemerson!

"12 Grandmaster Flash & The Furious Five - Superappin' (1979)





niedziela, 9 maja 2010

"Gruw Tu Get Dałn"

Na wstępie mówie wielkie PRZEPRASZAM !!! tym, z którymi współtworzę tą kopalnię oldschoolowej wiedzy oraz tym, którzy spragnieni są sutej dawki funku. Sprawy zawodowo-osobisto-naukowe przeszkadzały mi przez dłuuuuugi czas, by zasiąść do kartki i długopisu (w tym przypadku klawiatury i monitora) i napisać paru słów. Jednak już wszystko okej, cool i fresh wiec 1... 2... 3... zaczynamy. Na początek chciałbym odrobić zaległości, a mianowicie chciałbym wspomnieć o niecodziennym wydarzeniu, jakie miało miejsce w drugi dzień świąt wielkanocnych. To hip hopowa ustawka freestylowa w mieście, z którego pochodzę, we Włocławku. W godzinach popołudniowo-wieczornych grupa -nastu, a nawet -dziestu sympatyków naszej kultury zebrało się by porymować, pobitboxować, porozmawiać, dobrze się bawić. Cały czas było czuć pozytywna atmosfere, gdzie nie było żadnej rywalizacji, a jedynie pokazanie swoich umiejętności. Po każdym dobrym wersie lub panczu tłum wybuchał - śmiechem, radością, pozytywnymi emocjami w kierunku autora. Ja jako obserwator, mimo że nie udzielałem się tam wokalnie, to jednak wyniosłem stamtąd pozytywne wrażenia. Ideą organizatora (Rappaz, Włocławek) tej ustawki było przypomnienie o korzeniach naszej kultury, pokazania, że freestyle to nie tylko jechanie po matkach ojcach babciach i wszystkim dookoła, że można robić coś z tym starym dobrym vibe'm, dając ukłon pionierom, którzy w nowojorskim getcie także się spotykali i wymieniali poglądy, rymowali, a nawet tańczyli i malowali (i tutaj przychodzi mi na myśl scena ze Style Wars, gdzie spora grupa graficiarzy z Nowego Jorku zbierała się na stacji metra na tzw. writers bench)... Przejdźmy jednak do meritum artykułu.

Pierwotnie chciałem napisać o Groove To Get Down i o tym będzie dalsza cześć. Perkusja, perkusja i perkusja... ten całkiem sympatyczny drum break, 10-cio sekundowy break wprowadza nas w utwór. Następnie charakterystyczny gitarowy riff, który nadaje dynamizm, po chwili zostaje okraszony porcją wokali, a w tle słychać miło brzmiący bass... Tyle słowem wstępu. A potem już tylko zabawa, zabawa, pozytywny klimat, funk w najczystszej formie, vibe i przedewszystkim groove to get down... Za taką ogromną, pozytywną dawkę energii i emocji odpowiedzialna jest grupa T-Connection. To wyspiarze z Bahama. W latach 70-tych przenieśli się do Miami i właśnie tam podpisali kontrakt płytowy z wytwórnią TK Records, dla której nagrywali (nagrali) sporo klasyków spod szyldu Disco i Funk). Niestety we wczesnych latach 80-tych rozpadli się mając podpisany kontrakt z Capitol Records, dla której nagrali 4 albumy (Everything Is Cool - 1981, Pure & Natural - 1982, The Game of Life - 1983, Take It to The Limit - 1984). Tradycyjnie, poniżej jeden z ich bardziej znanych szlagierów: T-Connection - Groove To Get Down. Zapraszam.

The Beginnings Of Gangsta Rap: The 3 That Started It All

Gangsta rap. Termin prawdopodobnie użyty przez Dr.Dre za czasów NWA podczas jednego z wywiadów, a podchwycony przez media oznaczający styl rapu, który był na ustach Ameryki przez prawie dekadę i przerażał białą społeczność, której dzieciaki masowo słuchały historii prosto z biednych dzielnic, gdzie śmierć, narkotyki i ubóstwo to porządek dzienny. Ale jak to się zaczęło? Jak cała kultura Hip-Hop na Wschodnim Wybrzeżu, jednak nie w Nowym Jorku. Genezą gangsta rapu jest Filadelfia, zaś jego pierwszym przedstawicielem Schooly D. Osobie Schooly'ego D należało by poświęcić osobny post, jednak on we własnym niezależnym labelu Schooly D Records wypuścił utwór "PSK (What Does It Mean?)". Był to pierwszy utwór, który mówił o gangu a mianowicie o Park Side Killers, do którego należał raper. 

Jednakże jak wiadomo styl gangsta, przyjął swą formę w LA, gdzie powstał kolejny kamień milowy jeśli chodzi o ten styl muzyczny. Mianowicie Ice-T w 1986 roku nakładem Techno Hop Records wypuścił singiel "Doggin' The Wax", gdzie na stronie B znalazł się kawałek "6 'N The Mornin". Numer ten znalazł się potem na wydanym w 1987 roku debiutanckim LP Ice'a-T "Rhyme Pays". 

I na koniec kawałek, który ostatecznie zaważył na stylu i formie gangsta rapu. Mianowicie chodzi o "Boyz N The Hood" NWA. Napisany przez Ice Cube'a, wyprodukowany przez Dr.Dre a zarapowany przez Eazy'ego-E kawałek został początkowo napisany dla nowojorskiej grupy HBO, jednak oni odmówili wykonania go gdyż był "Too Westcoast". I rzeczywiście to co słyszymy w "Boyz N The Hood" zaważyło na późniejszych utworach gangsta rapowych. Kawałek po raz pierwszy usłyszeć można było na debiucie NWA "NWA & The Posse" (1987), by poprawioną wersję usłyszeć na wydanym rok później debiucie solowym założyciela Ruthless Records "Eazy-Duz-It". 

Jak słyszymy, brzmienie podkładów i rymowanie było typowo oldschoolowe, jednak zwłaszcza na dwóch ostatnich kawałkach słychać powiew nowego stylu, który od tej pory zdobywał coraz większą popularność aby ostatecznie w 1993 roku niemal całkowicie zdominować rap.

Lena Horne RIP

30.06.1917 - 09.05.2010

sobota, 8 maja 2010

"12 Captain Rapp - Bad Times (I Can't Stand It) (1983)



Captain Rapp reprezentuje starą szkołę rapu. Stał się sławny dzięki numerowi Bad Times (I Can't Stand It), będącym odpowiedzią z Los Angeles na The Message. Zaczynał w formacji Uncle Jam's Army, gdzie musiał walczyć o miejsce przy mikrofonie. Przeprowadzka do Nowego Jorku nie na wiele się zdała, gdyż również tam nie udało mu się podpisać żadnego kontraktu. Bad Times (I Can't Stand It) wydany przez Saturn Rec. pozostaje bardzo istotnym utworem w rozwoju westside'owego rapu...

40 Year's Later... Adidas Pro Model "Willis Reed" May 08. 1970


Bill Russell #6 vs. Willis Reed #19

Klasyczny Pro Model, ze stajni Adidas'a. Wypuszczony z okazji finałów w roku 1970 rozgrywanych między L.A. Laker's i New York Knick's. Knick's rozgrywali wtedy znakomity sezon (60 zwycięstw, 18 z rzędu) zostając Mistrzami NBA. Finałowy siódmy mecz w Madison Square Garden zakończył się wynikiem 113-99 dla gospodarzy, a Willis Reed został NBA All-Star Game MVP, NBA MVP of The Season i NBA Finals MVP.

Bad Boys reż. Rick Rosenthal (1983)


Horowitz: What are you afraid of?
Mick O'Brien: I ain't afraid of anything.
Horowitz: Hey, after what you did to Viking and Tweety, you're IT!


Ciemne ulice, podejrzane interesy... Gangi i młodzież amerykańskich metropolii w tarapatach. Czyli prosta historia, która mogła wydarzyć się gdziekolwiek. Ten obraz był realizowany w Chicago, IL. ale równie dobrze mógłby to być Południowy Bronx. Warto sprawdzić jak potoczą się losy Mick'a, głównego bohatera (młody Sean Penn). Dla tych co nie widzieli polecam ten film, nie tylko za względu na gangi i ich image jak z Beat It Michaela Jacksona, ale i na oldschoolowe ghettoblastery, które często pojawiają się w tle akcji.

Peace!

czwartek, 6 maja 2010

Married With Rap-David Faustino's rap adventure

Kolejny wpis dotyczący połączenia na linii rap-telewizja. Z góry zapowiadam, że informacje poniższe wydobywam z czeluści pamięci, po obejrzeniu jednorazowo dokumentu o serialu "Married With Children", więc mogą być niepełne aczkolwiek ciekawe. David Faustino odgrywający rolę Bud'a Bundy'ego w serialu "Świat według Bundych" nigdy nie krył swej fascynacji muzyką rap. Otóż on jako pierwszy na początku lat 90 otworzył w willowej dzielnicy Hollywood klub rapowy!! Prócz imprez odbywały się tam koncerty i to nie byle jakich tam pop raperów, ale prawdziwej gangsta śmietanki, na scenie klubu "Bud'a" występowali NWA czy Ice Cube... . Każdy fan serialu "MWC" zna sytuacje, kiedy to Bud przybiera swe alter-ego Grandmastera B. Oczywiście jest to przekomiczne, jednak w 1992 roku Faustino wydał singla pod pseudonimem D'Lil, który nosił tytuł "I Told ya". Klip poniżej, widać, że David był na maksa zajarany rapem, a beat, nikt chyba nie powie, że jest słaby? Oprócz tego fani KRS 1 mogli zobaczyć "Bundy'ego" w klipie "MC's act like they don't know", dla niedowiarków lub tych, którzy nie zwrócili uwagi klip: 

Niestety wszelkie starania osiągnięcia przez Faustino wysokiej pozycji na scenie rap, czy w ogóle kariery muzycznej spełzły na niczym, jednak należy mu się szacunek za pierwsze próby wprowadzenia rapu na białe salony Hollywood. Liczy się pasja! Peace 2 Grandmaster B!

wtorek, 4 maja 2010

Nike Air Pressure

Odpowiedź Najka na Pampy Reeboka. Bardzo ryzykowny i masywny design komory ciśnieniowej, którą napełnia się powietrzem za pomocą specjalnej pompki, sprawił że model Air Pressure nie osiągnął zamierzonego sukcesu. W rok po premierze w 1989 zaprzestano jego produkcji. Ciekawostką jest forma opakowania - plastikowe pudełko zamiast kartonowego, które dzięki dołączonemu paskowi umożliwia noszenie butów na karku. Pomysł Bruce'a Kilgore'a , projektanta Uptown'ów. 

poniedziałek, 3 maja 2010

"12 Stephanie Mills - Stand Back (1985)


When I first met you, baby
You were like a star in my night
Reaching down to rescue me
You took me on a flight...


Warsaw Challenge 2010

8 Maja zapraszamy na Warsaw Challenge. Konwencja zawodów nie zmieniła swojej formy czyli bitwy ekip 6na6. Pierwszego dnia eliminacje. O tym kto je przejdzie zadecydują Flo Master, Icey Ice, Orko (wszyscy ze Stanów), Wing (KR) oraz Huher (PL). Dodatkowo pokazy oraz warsztaty, w których możecie spróbować swoich sił lub nauczyć się nowych technik w beatboxie oraz parkour. On 1's & 2's - DJ Timber, Break Da Funkowi Dj'e - Spike oraz Ojciec Karol, bębniarz Jarek Kulik, a na wokalu i trąbce - Suhy. Mistrzami ceremonii będą Eldo, a po nim wystąpi Talib Kweli (liczę na to że zaprezentuje materiał z długo oczekiwanej płyty w duecie z Hi-Tekiem jako Reflection Eternal). Afterparty - klub Harlem. Drugiego dnia odbędą się finały, gdzie 8 ekip, które przeszły eliminacje staną w walce z zaproszonymi gośćmi - Most Broken, którzy przeszli wstępne eliminacje (PL), Killafornia (US), Squadron (US), Drifterz (KR), Top 9 (RU), Ghost Crew (Skandynawia), Funky Dope Manouvers (HU/DE) oraz Funk Fanatix (RU). Z występów, warto sprawdzić Mardi Gras i Grubsona, a po zawodach, Rahzel pokaże dlaczego został zaproszony do współpracy przez zespół The Roots ;) Na chillout - endparty w klubie Powiększenie. 

TCR in full effect #10

niedziela, 2 maja 2010

''12 Shahid - "1984" (Future Shock) (1984)


The 5

One, is for the love
Two, is for the show
Three, is for the battle
Four, is for Dj's you know

Five, is for The Oldschool Street Beatz!

Wielkimi krokami zbliża się OSB #5. Do imprezy zostało tylko parę tygodni, więc warto już teraz przejrzeć swoje rzeczy, które leżą zakurzone w szafie i przygotować oryginalny strój. Mamy przygotowanych dla Was parę niespodzianek, ale o tym wkrótce. Inspiracje co do ubioru możecie znaleźć poniżej. Za oprawę muzyczną odpowiedzialny jest znany już ze współpracy z Adidas'em - Cedric Pilooski Marszewski, spécialité dès edit, który tym razem pociął utwór Dee Edwards pt. Why Can't There Be Love?.